Тыныштық
- 0
- 0
Кім үзеді өзі әлсіз, жіңішке ойды?
Тыныш дейді дүние, тыныш дейді.
Бірақ шыңды бұлт болып буды қайғы,
бірақ бұта дамылсыз судырайды.
Қоңыр жырым бар еді, кешкіғұрым
Қоңыр жырым бар еді, кешкіғұрыммәз боп оқыр ақын ем ескі жырын –
қолға алып ем, көк аспан бетіндегі
іріп кетті қоңыр бұлт секілденіп.
Бала қазым бар еді көлде момын,
көрмегенім жақсы еді, келмегенім:
бұғып жатқан бір жауыз мылтық атты –
қоңыр қаздың мамығын бұрқыратты.
Бұдан артық жаныңа батырар кім,
сәл шыдай тұр, мен де бір қатырармын:
Қоңыр қаздың мамығын жастық етіп,
қоңыр-қоңыр ой ойлап жатып алдым...
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Дөң де жаңа, бел де жаңа, сай жаңа...
- 0
- 0
Дөң де жаңа, бел де жаңа, сай жаңа,
желкеміз – шаң, маңдайымыз – жел ескен.
Жасылдана жатыр дала айнала,
Кеше, дала, құла дала емес пе ең?!
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Жасулан
Керемет -
Еңлік басқа кім албасты
Қасқыр туралы түсіндерме
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі