Өлең, жыр, ақындар

Қоңыр жырым бар еді, кешкіғұрым

  • 08.08.2020
  • 0
  • 0
  • 984
Қоңыр жырым бар еді, кешкіғұрым
мәз боп оқыр ақын ем ескі жырын –
қолға алып ем, көк аспан бетіндегі
іріп кетті қоңыр бұлт секілденіп.

Бала қазым бар еді көлде момын,
көрмегенім жақсы еді, келмегенім:
бұғып жатқан бір жауыз мылтық атты –
қоңыр қаздың мамығын бұрқыратты.

Бұдан артық жаныңа батырар кім,
сәл шыдай тұр, мен де бір қатырармын:
Қоңыр қаздың мамығын жастық етіп,
қоңыр-қоңыр ой ойлап жатып алдым...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сыр

  • 0
  • 0

Еш кесірлік көрмесімді біліп ем
жаһан толы жақсылардың бірінен.
Мені шалса — лас аяқ шалып жүр,
мен сүрінсем — жамандарға сүрінем.

Толық

Қыз бұлақтар желпінген

  • 0
  • 0

Қыз бұлақтар желпінген
жырымды оқып қазақтық,
Жеңіл сөйлеп, жел тілмен
жатқан сын-ды мазақ қып.

Толық

Жетім лақ

  • 0
  • 0

Ол — жетімек,
Мен — жетімек, жетімек —
екеуміз тым бауыр басып кетіп ек.
Шама аралас жуындыға қанып ап

Толық

Қарап көріңіз