Өлең, жыр, ақындар

Арман

  • 12.08.2020
  • 0
  • 0
  • 673
Арғымақ мінсем деп едім,
Тақымы жұрттың тимеген.
Ешкімге басын имеген,
Аршындай шапқан кезінде,
Ақ сағым болып билеген,
Шаңына көміп жабыны,
Шошытқан үні тағыны,
Арқанға тұрмас ағыны,
Ат біткеннің тәңірі.
Ару бір сүйсем деп едім,
Әлі күн ешкім сүймеген.
Ерніне ерін тимеген,
Тәлкегін көріп өмірдің,
Тауқыметіне күймеген.
Жақсыға болмас жаттығы,
Періште тектес пәктігі,
Даланың балғын ақ гүлі,
Өмірдің сол ғой шаттығы!
Жақсы жыр жазсам деп едім,
Әлі күн ешкім жазбаған,
Сан ғасыр өтсе азбаған,
Жарқырай жанып маздаған.
Тереңнен жанды тербетіп,
Көңілдің сеңін қозғаған.
Артымды алау от қылар,
Алтыннан тұлға соқтырар
Қолыма түспей жүр әзір,
Көк жиектегі - көк мұнар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күләнға

  • 0
  • 0

Жылама, жаным,
Сары күз түскен белдерге,
Сарғайып жатыр жапырақ біткен
Көлдерде құстарда жоқ қой,

Толық

Күй құдіреті

  • 0
  • 0

Таптырмастан жүр еді көңіл емі,
Не тіледі, өмірден не біледі.
Жанған отқа жаңбырдай нөсерлетіп,
Сондай сәтте көктен төгіледі.

Толық

Ей, аппақ боран, ақ боран

  • 0
  • 0

Ей, аппақ боран, ақ боран,
Бопытып қарды ат маған,
Менде де сендей боран бар,
Кеудемде тыныш жатпаған.

Толық

Қарап көріңіз