Өлең, жыр, ақындар

Арман

  • 12.08.2020
  • 0
  • 0
  • 662
Арғымақ мінсем деп едім,
Тақымы жұрттың тимеген.
Ешкімге басын имеген,
Аршындай шапқан кезінде,
Ақ сағым болып билеген,
Шаңына көміп жабыны,
Шошытқан үні тағыны,
Арқанға тұрмас ағыны,
Ат біткеннің тәңірі.
Ару бір сүйсем деп едім,
Әлі күн ешкім сүймеген.
Ерніне ерін тимеген,
Тәлкегін көріп өмірдің,
Тауқыметіне күймеген.
Жақсыға болмас жаттығы,
Періште тектес пәктігі,
Даланың балғын ақ гүлі,
Өмірдің сол ғой шаттығы!
Жақсы жыр жазсам деп едім,
Әлі күн ешкім жазбаған,
Сан ғасыр өтсе азбаған,
Жарқырай жанып маздаған.
Тереңнен жанды тербетіп,
Көңілдің сеңін қозғаған.
Артымды алау от қылар,
Алтыннан тұлға соқтырар
Қолыма түспей жүр әзір,
Көк жиектегі - көк мұнар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Орамал

  • 0
  • 0

Жоғалды жібек орамал,
Бұлқынған бұлақ басында.
Қыз тұрды зілсіз: "Ағалар,
Алсаңдар бер", - деп қасында.

Толық

Жез қоңырау

  • 0
  • 0

Бәрін де балалықпен сезбедім-ау,
Ып-ыстық көрінеді көзге мынау.
Білімге қолын бұлғап шақыратын,
Күміс үн, жез таңдайлы, жез қоңырау.

Толық

Ей, аппақ боран, ақ боран

  • 0
  • 0

Ей, аппақ боран, ақ боран,
Бопытып қарды ат маған,
Менде де сендей боран бар,
Кеудемде тыныш жатпаған.

Толық

Қарап көріңіз