Өлең, жыр, ақындар

Кейде түн ішінде, кейде таң алдында

  • 02.09.2020
  • 0
  • 0
  • 928
Кейде түн ішінде, кейде таң алдында
Күбірлеймін ақталып ар алдында.
Заманыма көп екен бермегенім,
Бермегені бар маған заманның да.
Есе ала алмаппын мен заманнан,
Өзім екем кенде де, кенже қалған.
Көкке ұша алмай, бауырлап жерде қалған.
Мен өзімді осылай кінәлаймын,
Кінәлі өзім...Өксимін. Жыламаймын.
Еңбегіммен бәрін де өтеп алам,
Заманымнан жалынып сұрамаймын.
Ал бірақ та, бірақ та заман-ана
Қамқор болмай, ұл ұлы бола ала ма?!
Ана бірақ ұлдарын алаламас,
Бала бірақ бірдей боп жарала ма?..
Кіжін, күйін, кінәлан, қайта қуна,
Заманыңа аз болмас айтарың да.
Анаң сені тыңдайды адал айтсаң,
Ал ақ сүтін тиіссің қайтаруға!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ескерткіш

  • 0
  • 0

Соғыстың соқалары бар,
Соны сүйреген тайынша, таналары бар,
Жұмысқа ысылған олар, қамыттан жараған олар.
Бүгінгі елдің ағасы заманның қабағын баққан,

Толық

Қарағым, кешір, кешірші, қалқам, ағаңды

  • 0
  • 0

Қарағым, кешір, кешірші, қалқам, ағаңды,
Уақыт құрғыр есейтеді екен адамды.
Әйтпесе сені танымай қалам деп пе едім,
Шолпан жұлдызды танымағандай таң алды.

Толық

Жақындасу

  • 0
  • 0

Кең заманда қоғамда кемелденген
Жақындасу жақсылық ел-елдермен.
Дәстүрлерді дәстүрлер дамытады,
Өнер өріс алады өнерлерден.

Толық

Қарап көріңіз