Өлең, жыр, ақындар

Оңаша қалсам

  • 06.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1058
Өзекті жарған өзімнің құйттай мұңыммен
Тағы да, міне, оңаша қалдым бүгін мен.
Құп-құйттай мұңым қалайша жүдеп үгілген,
Сонау бір жылғы аумайды жүдеу інімнен.
Аумайды сол қалқан да құлақ інімнен,
Панасын көріп соңымнан қалмай жүгірген.
Қалқан құлағым сыбырлаушы еді құлаққа,
Сыбырлайды бұл жүрегімдегі дірілмен.
Сыбырлайды бұл жүрегімдегі дірілмен,
Сыбыры сонда санамды бойлап жүгірген.
Оятқанында аяулы асыл сезімді,
Аяулы дүние аумайды сол бір інімнен.
Аяулы дүние аумайды сол бір інімнен,
Бейкүнә, бейбіт аңқаулық аңқып түрінен...
Өзекті жарған өзімнің құйттай мұңыммен
Оңаша қалсам, өзімнен өзім үгілем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Адамның бар ғой іштегі ала-құласы

  • 0
  • 0

Адамның бар ғой іштегі ала-құласы,
Санаға тиген өмір – сабақтың кінәсы.
Әйтпесе сәби арамдық ойлап тумайды,
Таза ғой адам табиғатында туасы.

Толық

Кірпік қаға алмай кейбір түндерде

  • 0
  • 0

Кірпік қаға алмай кейбір түндерде,
Тулап жатамын төсек – «түрмемде».
Жастық, көрпемді жаспен шылаймын,
Мұңға булығып, мас боп жылаймын.

Толық

Келді шешем алпысқа

  • 0
  • 0

Келді шешем алпысқа,
Мен қырыққа тақаумын.
Шешем елде – алыста
Мен қалада.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар