Өлең, жыр, ақындар

Оңаша қалсам

  • 06.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1044
Өзекті жарған өзімнің құйттай мұңыммен
Тағы да, міне, оңаша қалдым бүгін мен.
Құп-құйттай мұңым қалайша жүдеп үгілген,
Сонау бір жылғы аумайды жүдеу інімнен.
Аумайды сол қалқан да құлақ інімнен,
Панасын көріп соңымнан қалмай жүгірген.
Қалқан құлағым сыбырлаушы еді құлаққа,
Сыбырлайды бұл жүрегімдегі дірілмен.
Сыбырлайды бұл жүрегімдегі дірілмен,
Сыбыры сонда санамды бойлап жүгірген.
Оятқанында аяулы асыл сезімді,
Аяулы дүние аумайды сол бір інімнен.
Аяулы дүние аумайды сол бір інімнен,
Бейкүнә, бейбіт аңқаулық аңқып түрінен...
Өзекті жарған өзімнің құйттай мұңыммен
Оңаша қалсам, өзімнен өзім үгілем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бар дүниенің бастауы

  • 0
  • 0

Бар дүниенің бастауы –
Жан-дүниеңді жасытпа.
Бәрі өтеді қас қағым,
Ұмытуға асықпа.

Толық

Қау етіп құныс тамыр, бел көгеріп

  • 0
  • 0

Қау етіп құныс тамыр, бел көгеріп,
Қаз-үйрек қазоты өскен көлге қонып.
Көз ұшы – қара қырдан қайырамыз,
Қозы-лақ көкке құмар желдеп өріп.

Толық

Соңғы қоңырау

  • 0
  • 0

Көктемгі аспанның жаңғырып дауысы бір күні,
Көз жауын алып құлпырар сосын қыр гүлі.
Хабарын алып жеттің бе жаңа маусымның,
Соңғы қоңырау – он жеті жастың күркірі.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер