Өлең, жыр, ақындар

Оңаша қалсам

  • 06.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1061
Өзекті жарған өзімнің құйттай мұңыммен
Тағы да, міне, оңаша қалдым бүгін мен.
Құп-құйттай мұңым қалайша жүдеп үгілген,
Сонау бір жылғы аумайды жүдеу інімнен.
Аумайды сол қалқан да құлақ інімнен,
Панасын көріп соңымнан қалмай жүгірген.
Қалқан құлағым сыбырлаушы еді құлаққа,
Сыбырлайды бұл жүрегімдегі дірілмен.
Сыбырлайды бұл жүрегімдегі дірілмен,
Сыбыры сонда санамды бойлап жүгірген.
Оятқанында аяулы асыл сезімді,
Аяулы дүние аумайды сол бір інімнен.
Аяулы дүние аумайды сол бір інімнен,
Бейкүнә, бейбіт аңқаулық аңқып түрінен...
Өзекті жарған өзімнің құйттай мұңыммен
Оңаша қалсам, өзімнен өзім үгілем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қорланға ғашық болған есіл Естай

  • 0
  • 0

Қорланға ғашық болған есіл Естай,
Көңілінің қаңтарылған көші жастай.
Ойлаушы ем:
«Қолы жетпей Қорланына

Толық

Сіздің ауыл аспанында

  • 0
  • 0

Сіздің ауыл аспанында
Әлде жаңбыр, әлде қар.
Қалың тұман қас-қағымда
Түсті ме екен жолды орар?..

Толық

Тепе-теңдік

  • 0
  • 0

Денеме тарап деміммен жұтқан ауасы,
Туған жер, сенен жаралдым білем, шамасы.
Мен ғана емес, туған жер, сенің перзентің
Адамзат барда адамның бүкіл баласы.

Толық

Қарап көріңіз