Өлең, жыр, ақындар

Табиғат тылсымы!

  • 11.10.2020
  • 0
  • 0
  • 1894
Баяу атты ақ таңым, еріншектей.
Түсте бұлт торлады, келімсектей.
Ауа- райы өзгерді, күліп-жылап,
Сан құбылды,
Сан құбылды көңілшек келіншектей.
Тылсым дүние, кім қалай ұғынады?!
Ауа-райы неліктен құбылады?
Ақша бұлттар көз жасын сығып алып,
Күннің нұрын жауып тұр шұғылалы.
Кеш батты, мұңданып тұр кеші неге?
Таңғы шуақ келмей қап, есіме де,
Арудың көз жасындай сеуіп өткен,
Ақ жауынды баладым, несібеге!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Не деген ауылымның кеші мұңды

  • 0
  • 0

Не деген ауылымның кеші мұңды.
Жан едім,
Жүрегі ақ, кешірімді.
Ардан безіп жүрген де өзім екем,

Толық

Ешкімді...

  • 0
  • 0

Бір сезім тұнып іште,
Шеріндей ұлы Абайдың.
Қайғым да мұңым іште,
Ешкімді сынамаймын.

Толық

Жиен іні Ақберенге

  • 0
  • 0

Сұраған жанға бақ берем.
Қалағаныңды ап берем.
Дейді екен Алла, – қолдасын,
Бақытты болсын Ақберен.

Толық

Қарап көріңіз