Өлең, жыр, ақындар

Әй ағасы!

  • 11.10.2020
  • 0
  • 0
  • 793
Әй ағасы,
Неге көңіл шекті мұң?!
Әзілдескен қандай жақсы кеш құрым.
Күнін кешпе өтінерім өмірде,
Қойды үркіткен, кебін киіп ешкінің.
Аталы сөз айт,
Бағың сонда ашылар.
Өрекпіген ренішің басылар.
Біле білсең ең бір пенде адамның,
Қатар жүрген,
Күліп жүрген қасы бар.
Ренішім менің де көп, жетеді.
Жырлап айтсам жасқа толар етегім.
Енді бұлай, орынсыз сөз жазсаңыз,
Көрген жерде амандаспай кетемін.
Әр адамның түзеймін деп жүрісін.
Тарылады кейде менің тынысым.
Тәп -тәуір ақ азаматсың ерекше,
Ел силаған азаматтың бірісің.
Асан қайғы, шөгер бүгін түйеңді.
Жүйелі сөз дұрыстайды жүйеңді
-Дәлел болса дәйектеп айт- ағажан,
Қарап тұрып жұртқа жақпай күйеңді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дем берген, рух беретін шыбын жанға

  • 0
  • 0

Дем берген, рух беретін шыбын жанға,
Мына сөз қазына ғой ұғынғанға.
Намысымның семсерін қайрап алып,
Талай тұрып кеткенмін жығылғанда.

Толық

Ақындық жұқсын бауырым

  • 0
  • 0

Берсе екен санасына, ақылына,
Ұл тартып кетпесе екен, жатырына.
– Аға – деген даладай атағы бар,
Ағалар бар, сөзі өтпес қатынына.

Толық

Жаяу жүріп қаланы араладым

  • 0
  • 0

Қу тіршілік жүгендеп саналарын.
Жұрт барады тізгіндеп қара нарын.
Шомылып қалың ойдың құшағына,
Жаяу жүріп қаланы араладым.

Толық

Қарап көріңіз