Өлең, жыр, ақындар

Анаға сағыныш

  • 12.10.2020
  • 0
  • 0
  • 7282
Қара бұлт томсарып көктен де,
Гүл шыға қоймаған көк белде.
Арқалап мені апам келеді,
Сұрықсыз сол бір жыл, көктемде.
Дегендей,-Неге өмір сынайды?-
Көше де, ми батпақ, лайлы.
Өксігі тығылып тамаққа,
Білдіртпей ішінен жылайды.
Түсейін, артыңнан еремін,
-Әлім жоқ- мен дағы демедім.
Қапсыра құшақтап арқасын,
Мұң зарын түсініп келемін.
Шүкір ғой,
Мен қазір тәуірмін.
Бес жасым, мен қатты ауырдым.
Көктемгі салқынның әсері,
Ауыру мендетіп бауырдың.
Қабыл боп атамның тілегі,
Әкемнің ауырып жүрегі.
Емдетті, емделдім шүкірмін,
Оның да табылды бір емі.
Осы еді балалық жайымның,
Өтемі болды ма, қайырдың?
Ажалды өзімен ап кеткен,
Атамнан сол жылы айрылдым.
Сөнбесін, жансын деп шырағың,
Мекендеп мәңгілік тұрағын,
Жазылып үйіме келгенде,
Атам жоқ, іздедім, жыладым.
Бағымды құдайым еселе,
Көп адам лайықсыз десе де.
Апам мен атама құрметім,
Басына тұрғыздым кесене.
Көңіл мұң,
Жүрек зіл – біледі.
Тоқтады анамның жүрегі.
Сен жоқсың, кенеттен ауырсам,
Кім мені арқалап жүреді?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жездеме

  • 0
  • 0

Дес бермей тулап жатқан күш ағымға.
Жездем ау енді қайта құшамын ба?!
Өткен жылы үйіңе соққан едім,
Талықсып ұйықтап едің құшағымда.

Толық

Бір гүл көрдім...

  • 0
  • 0

Бір гүл көрдім,
Ұнады еркелігі.
Ұнататын жан едім ертегіні.
Неге қыста гүл атты сезім гүлі,

Толық

Туғаныңдай болса екен ғой, барша адам

  • 0
  • 0

Туғаныңдай болса екен ғой, барша адам,
Бағын ойлап, бауырының шаршаған.
Құр елеспен арманына жете алмай,
Өтіп жатыр бұл өмірден қанша адам.

Толық

Қарап көріңіз