Өлең, жыр, ақындар

Қараша

  • 02.11.2020
  • 0
  • 0
  • 1322
Қараша айы, қара суық,
Қара жел тұр аласұрып.
Қарасырап тірлік көзі,-
Қарауытқан қар асынып.

Қарасөзді есіп өлең,
Қарагеуім есінеген.
Қара-құра қарбаласқан,
Қара кеште кешіге ме ел...

Қара ағашта салқын, кәрі,
Қара қарға қарқылдары.
Қарауылдап қойшы малын,
Қаралы мұң-зар тыңдады.

Қараңғыны күткен бөрі,
Қарақшыдай тіктелді өңі.
Қарайлайды қора жаққа,
Қара жоны бүктелмелі.

Қара албасты сұм реңді,
Қара көбең іңір енді.
Қара қағаз хат алғандай,
Қаратау жақ күңіренді.

Қарабайыр ой алмасқан,
Қарабарқын боялды аспан.
Қарасырап тірлік көзі,-
Қалатындай оянбастан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бiлмеймiн түстiм селсоқ күйге нендей

  • 0
  • 0

Бiлмеймiн түстiм селсоқ күйге нендей,
Шыбын жан қалды неге күйбелеңдей.
О тоба, мен тағы да ғашықпын ба,
Бiр сезiм шақырып тұр сүй дегендей.

Толық

Оңтүстік көктемі

  • 0
  • 0

Аямай аспан төпелеп жерді,
Жауынын молдап, не керек, берді.
Жасағыр көктем жіберді төсеп,
Қызыл да жасыл текеметтерді.

Толық

Ана тілін ар тұтқан қазақ елі

  • 0
  • 0

Ана тілін ар тұтқан қазақ елі,
Әдебиеті сондықтан ғажап еді.
Бабалардың болмаса тіл мен руһы,
Вандалистке айналуы аз-ақ еді.

Толық

Қарап көріңіз