Өлең, жыр, ақындар

Қараша

  • 02.11.2020
  • 0
  • 0
  • 972
Қараша айы, қара суық,
Қара жел тұр аласұрып.
Қарасырап тірлік көзі,-
Қарауытқан қар асынып.

Қарасөзді есіп өлең,
Қарагеуім есінеген.
Қара-құра қарбаласқан,
Қара кеште кешіге ме ел...

Қара ағашта салқын, кәрі,
Қара қарға қарқылдары.
Қарауылдап қойшы малын,
Қаралы мұң-зар тыңдады.

Қараңғыны күткен бөрі,
Қарақшыдай тіктелді өңі.
Қарайлайды қора жаққа,
Қара жоны бүктелмелі.

Қара албасты сұм реңді,
Қара көбең іңір енді.
Қара қағаз хат алғандай,
Қаратау жақ күңіренді.

Қарабайыр ой алмасқан,
Қарабарқын боялды аспан.
Қарасырап тірлік көзі,-
Қалатындай оянбастан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Утопия

  • 0
  • 0

Нені және білмедім, кімді іздедім,
Жалғыз жанған таңдағы жұлдыз ба едім.
Күні ме едім ақпанның отызыншы,
Енбей қалған ішіне күнтізбенің.

Толық

Сергелдең

  • 0
  • 0

Күндерім қаншама өтті,
Өзіңсіз қараңменен.
Сағыныш сарсаң етті,
Жаным-ау, саған деген.

Толық

Нөсерлі қаңтар

  • 0
  • 0

Қыс емес пе? Ендеше, жаумай ма қар,
Анау тауға өң беріп, баурайға бар.
Бәрінен де бақтағы талдарды айтшы,
Жамылмаса ақ көрпе жаурайды олар!

Толық

Қарап көріңіз