Өлең, жыр, ақындар

Қараша

  • 02.11.2020
  • 0
  • 0
  • 1084
Қараша айы, қара суық,
Қара жел тұр аласұрып.
Қарасырап тірлік көзі,-
Қарауытқан қар асынып.

Қарасөзді есіп өлең,
Қарагеуім есінеген.
Қара-құра қарбаласқан,
Қара кеште кешіге ме ел...

Қара ағашта салқын, кәрі,
Қара қарға қарқылдары.
Қарауылдап қойшы малын,
Қаралы мұң-зар тыңдады.

Қараңғыны күткен бөрі,
Қарақшыдай тіктелді өңі.
Қарайлайды қора жаққа,
Қара жоны бүктелмелі.

Қара албасты сұм реңді,
Қара көбең іңір енді.
Қара қағаз хат алғандай,
Қаратау жақ күңіренді.

Қарабайыр ой алмасқан,
Қарабарқын боялды аспан.
Қарасырап тірлік көзі,-
Қалатындай оянбастан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қыс алды

  • 0
  • 0

Төмпештеумен тамшылар шатырды мың,
Жауын жауып күзгi алғаш жатыр бүгiн.
Долы жел ғой, әйтпесе бұлттарды ала,
Батыс жақтан шұбыртып шақырды кiм?

Толық

Сүйшi күздi

  • 0
  • 0

Неге екенi, қыздары бiздiң өңiр,
Желдi салқын сүймейдi, күздi қоңыр.
Көктеменi жүредi жырға қосып,
Үздiге бiр.

Толық

Аялдамада

  • 0
  • 0

Көңілде ешбір әлденедей жоқ кірбің,
Аялдама астында үнсіз көп тұрдым.
Қай автобус күткенімді білмеймін,
Қай жақтарға кеп тұрғанын кеткімнің.

Толық

Қарап көріңіз