Өлең, жыр, ақындар

Сары жапырақ

  • 02.11.2020
  • 0
  • 0
  • 1585
Сары жапырақ – сарғайған жүрек,
Келгендей ұшып шалғайдан жүдеп.
Тентек жел оның тағдыры шығар,
Араша сұрап талды айналды кеп.

Сары жапырақ – тал мұңы бәлкім,
Неге онда жерде қалды бұл алтын?
Көнбеске бар ма шарасы шіркін,
(Таңдап алмаған тағдырын әркім.)

Сары жапырақ, кәрі жапырақ,
Қартайды күз кеп тағы да атырап.
Бір кезде балғын жүрек-ед жасыл,
Жатқандай бүгін зарыға құлап.

Сары жапырақ – өрнегі зерлі,
Айналды-ау тентек ермегі желдің.
Қыс келіп ертең қар асты оны,
Шірітер ащы кермегі жердің.

Сары жапырақ – дір етер қыз мұң,
Мен-дағы сондай суреті-ем күздің.
Алай да дүлей шыр айналдырған,
Тағдырымыз да бір екен біздің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

ЖАН-ым

  • 0
  • 0

Жанас жүре көп сенімен,
Жансырадым еңселі Мен.
Жан-жүйеңді зерттеп көрдім,
Жанымның сен бөлшегі ме-ең?

Толық

Өліара

  • 0
  • 0

Қыс келерде, қоштасарда күзбенен,
Жапырақтар құлап бiткен шағында,
Қоштасқаным және менiң сiзбенен,
Көз алдымда, әлi де әлi жадымда.

Толық

Ақпан кірген еріне сылқым аттап

  • 0
  • 0

Ақпан кірген еріне сылқым аттап,
Қарын үйіп-төгіп сап тым-тым аппақ.
Бұл мезгілде кетуші-ед түлкі қаптап,
Тазысын-ап шал шықты мылтық оқтап.

Толық

Қарап көріңіз