Утопия

Нені және білмедім, кімді іздедім,
Жалғыз жанған таңдағы жұлдыз ба едім.
Күні ме едім ақпанның отызыншы,
Енбей қалған ішіне күнтізбенің.

Жалғыз екем қорыта білгенім, тек,
Шай құйып жүр жанымда бір келіншек.
Жыр ұқпайтын жандар да болады екен,
Бірге жылап, болмас па ед, бірге күлсек.

Пері ме едім пенде емес періште ме ем?
Сыймайм кейде жұрт сыйған кеңіске мен.
Бір тәттіні аңсаймын – ел ішпеген,
Бір танысты күтемін – көріспеген.

Шешіледі-ау жұмбағым соңында бар,
Күткенім һәм табылып, қолымды алар.
Мендік қиял құрғақ ой, бірақ сенем,
Утопия да кейде орындалар.

Кімді іздедім білмедім, нені іздедім,
Тереңдігі беймәлім теңіз бе едім?
Әлі қанша жоқ қуып, үміт қылам,
Бүгін міне, жиырма сегіздемін.

---