Өлең, жыр, ақындар

Утопия

  • 02.11.2020
  • 0
  • 0
  • 802
Нені және білмедім, кімді іздедім,
Жалғыз жанған таңдағы жұлдыз ба едім.
Күні ме едім ақпанның отызыншы,
Енбей қалған ішіне күнтізбенің.

Жалғыз екем қорыта білгенім, тек,
Шай құйып жүр жанымда бір келіншек.
Жыр ұқпайтын жандар да болады екен,
Бірге жылап, болмас па ед, бірге күлсек.

Пері ме едім пенде емес періште ме ем?
Сыймайм кейде жұрт сыйған кеңіске мен.
Бір тәттіні аңсаймын – ел ішпеген,
Бір танысты күтемін – көріспеген.

Шешіледі-ау жұмбағым соңында бар,
Күткенім һәм табылып, қолымды алар.
Мендік қиял құрғақ ой, бірақ сенем,
Утопия да кейде орындалар.

Кімді іздедім білмедім, нені іздедім,
Тереңдігі беймәлім теңіз бе едім?
Әлі қанша жоқ қуып, үміт қылам,
Бүгін міне, жиырма сегіздемін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақын Ә. Аймақтың соңғы жаза алмай кеткен жыры

  • 0
  • 0

Өлемiз-ау, бәрiмiз өлемiз-ау,
Көмемiз-ау, бiразын көмемiз-ау.
Ағыл-тегiл көз жасын төгемiз-ау,
Алла әмiрi деп сосын көнемiз-ау.

Толық

Бiлмеймiн түстiм селсоқ күйге нендей

  • 0
  • 0

Бiлмеймiн түстiм селсоқ күйге нендей,
Шыбын жан қалды неге күйбелеңдей.
О тоба, мен тағы да ғашықпын ба,
Бiр сезiм шақырып тұр сүй дегендей.

Толық

Соңғы хат

  • 0
  • 0

Мен өзiңдi сағынғаным соншалық,
Қиялыммен сен тұратын мекенге,
Жатам ылғи жол салып.
Кейде қатты ойда ұйыктап кетем де,

Толық

Қарап көріңіз