Өлең, жыр, ақындар

Сенсіз

  • 11.11.2020
  • 0
  • 0
  • 1226
Несін мені мазалайсың, құлын жыр,
Жүрегімде онсыз дағы мұңым жүр.
Сенсіз өткен есебі жоқ күндердің
Көтерісіп кетсең етті жүгін бір.

Көңілсіздеу күндер өтіп барады,
Тырс етпейді домбырамның шанағы.
Мейлі мені сағынышым өртесін,
Мерт қылсыншы жүрегіңнің садағы!

Жылуы жоқ түндер өтіп барады,
Ашылмайды сұр аспанның қабағы.
Сол тәтті шақ келмейтінін білсем де,
Жол қараумен қарашығым талады..

Қайта оралмас сағат өтіп барады,
Сағыныштың мұңайып тұр жанары.
Талай уақыт үнсіз қалдық десек те,
Жүрегімде жұбанышым бар әлі.

Сағынышым, мазалай бер мені сен,
Тауға сүйре, тасқа сүйре, келісем.
Көздерімді жұмып тұрып еремін,
Жарам да - сен, сол жараның емі - СЕН!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қиын екен...

  • 0
  • 0

Көңілім-ау, қайтесің күдік теріп,
Қуаныш та жоғалды күліп келіп.
Аппақ әлем алдымнан қарсы алғанда,
Жақсылықтан, шіркін-ай, үмітті едік.

Толық

Жүрегім...

  • 0
  • 0

Аппақ екен, жарығым, жанымыз да,
Өлең екен таңдаған барымыз да.
Сүйіп тұрып мәпелеп жүрек гүлін,
Өсіріппіз аялап бағымызда.

Толық

Аялап едім...

  • 0
  • 0

Жұбатшы гүлді сүйгені үшін кешіріп,
Қателесіпті, отыр ғой енді кеш ұғып.
Қиылған гүлдің сабағы қалды өзі жоқ,
Аялап едім өсіріп.

Толық

Қарап көріңіз