Өлең, жыр, ақындар

Сенсіз

  • 11.11.2020
  • 0
  • 0
  • 1064
Несін мені мазалайсың, құлын жыр,
Жүрегімде онсыз дағы мұңым жүр.
Сенсіз өткен есебі жоқ күндердің
Көтерісіп кетсең етті жүгін бір.

Көңілсіздеу күндер өтіп барады,
Тырс етпейді домбырамның шанағы.
Мейлі мені сағынышым өртесін,
Мерт қылсыншы жүрегіңнің садағы!

Жылуы жоқ түндер өтіп барады,
Ашылмайды сұр аспанның қабағы.
Сол тәтті шақ келмейтінін білсем де,
Жол қараумен қарашығым талады..

Қайта оралмас сағат өтіп барады,
Сағыныштың мұңайып тұр жанары.
Талай уақыт үнсіз қалдық десек те,
Жүрегімде жұбанышым бар әлі.

Сағынышым, мазалай бер мені сен,
Тауға сүйре, тасқа сүйре, келісем.
Көздерімді жұмып тұрып еремін,
Жарам да - сен, сол жараның емі - СЕН!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

БАР мен ЖОҚ

  • 0
  • 0

Тәкаппарсыған кеуденің іші-ай жылу жоқ,
Сезімге серттей тұрақты көңіл тұру жоқ.
Өшпестей болып көрінген сонау күндерде,
Ажырамастай сенісіп алып жүру жоқ.

Толық

Уа, өлеңім!

  • 0
  • 0

Таңдайыма дәмі келсе өлеңнің,
Жанарымның сәулелері төгер мұң.
Сезімімнің еліктерін үркітсем,
Мен өзімнен көрермін.

Толық

Жапырақпен қоса жылап...

  • 0
  • 0

Жапырақтың жанарынан жас тамды,
Нені сезді, неге жаны жасқанды?
Жарқыраған күн сәулесін сағынды-ау,
Пана тұтып келіп еді аспанды!..

Толық

Қарап көріңіз