Өлең, жыр, ақындар

Сенсіз

  • 11.11.2020
  • 0
  • 0
  • 935
Несін мені мазалайсың, құлын жыр,
Жүрегімде онсыз дағы мұңым жүр.
Сенсіз өткен есебі жоқ күндердің
Көтерісіп кетсең етті жүгін бір.

Көңілсіздеу күндер өтіп барады,
Тырс етпейді домбырамның шанағы.
Мейлі мені сағынышым өртесін,
Мерт қылсыншы жүрегіңнің садағы!

Жылуы жоқ түндер өтіп барады,
Ашылмайды сұр аспанның қабағы.
Сол тәтті шақ келмейтінін білсем де,
Жол қараумен қарашығым талады..

Қайта оралмас сағат өтіп барады,
Сағыныштың мұңайып тұр жанары.
Талай уақыт үнсіз қалдық десек те,
Жүрегімде жұбанышым бар әлі.

Сағынышым, мазалай бер мені сен,
Тауға сүйре, тасқа сүйре, келісем.
Көздерімді жұмып тұрып еремін,
Жарам да - сен, сол жараның емі - СЕН!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жапырақпен қоса жылап...

  • 0
  • 0

Жапырақтың жанарынан жас тамды,
Нені сезді, неге жаны жасқанды?
Жарқыраған күн сәулесін сағынды-ау,
Пана тұтып келіп еді аспанды!..

Толық

Ертіс

  • 0
  • 0

Тағы келдім Ертістің жағасына,
Пана болған Алаштың баласына
Ел көшкендей көңілім құлазып тұр,
Ем табылмай жанымның жарасына.

Толық

БАР мен ЖОҚ

  • 0
  • 0

Тәкаппарсыған кеуденің іші-ай жылу жоқ,
Сезімге серттей тұрақты көңіл тұру жоқ.
Өшпестей болып көрінген сонау күндерде,
Ажырамастай сенісіп алып жүру жоқ.

Толық

Қарап көріңіз