Өлең, жыр, ақындар

Жасырамын сөзімді

  • 16.11.2020
  • 0
  • 0
  • 595
Болсам ба екен, жаныңның құрбандығы,
Көркін ашып бағыңның тұрған гүлі.
Саған айтқан сөздерім, жазған жырым,
Айтылмаған сөзімнің мыңнан бірі.

Ұмытам деп өзімді әуре етіппін,
Көргеніме аман-сау, тәубе етіппін.
Мына өмірге мені іздеп келгеніңмен,
Адастың-ау, қатейін, сәл кешіктің.

Жаным қылдай болады, кетем десең,
Кетерің бар, кезіктің бекерге сен.
Сенеді екем, сен түнді күндіз десең,
Нанады екем, өмірді шекер десең!

Осы екен ғой, бір болар той дегенің!
Ұстатпайды, шарықтап ой дегенің,
Не айтқаның, маңызды емес,бірақ,
Маған қарап, керегі сөйлегенің.

Керек емес, ешкімді шақырмағын,
Тыңдамаймын біреудің ақылдарын.
Мына әлемнің елеусіз нүктесінде,
Керегі тек, жанымда отырғаның.

Жаралғансың сезіммен тербетуге,
Қозғамашы!
Құлқым жоқ ержетуге,
Жасырамын сөзімді, естір болсаң,
Бір өзгеріс болардай жер бетінде!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Іздеме мені

  • 0
  • 0

Апта мен айлар ауыспақ түгіл,
Жылдардың көші қыр асты.
Мұңдарды мұжып тауыспақ түгіл,
Жас келер көзге тым ащы.

Толық

Арман сыры

  • 0
  • 0

Қайтсам дедім гүл теріп қырға барып,
Жатты жонын қамқа бел нұрға малып.
Сол қырат мың құбылған келбетімен,
Тәнті етіп өзіне тұрғаны анық.

Толық

Жайым осы

  • 0
  • 0

Бұлт қашқан аспанынан панасыз күн,
Ұяңа жет!
Көмекке шарасызбын.
Қарсыз қара суықтай қытымырмын,

Толық

Қарап көріңіз