Өлең, жыр, ақындар

Өрік гүлдегенде

  • 16.11.2020
  • 0
  • 0
  • 1434
Әннен гөрі сезімнің жыры қымбат,
Сақтап қалған жүректің сыры қымбат.
Бізде өрік гүлдеді, биыл тағы,
Дәнінен де, өріктің гүлі қымбат.

Қанатымыз – темір ғой, біздің ауыр.
Ұшқанменен жеткізбес соққан дауыл.
Өрік көрсем гүлдеген, түседі еске.
Гүлден шашу шашатын, сіздің ауыл.

Қалып қойған балалық, өрікті сай.
Көктем келген кездегі, көріктісі-ай.
Сол ауылдың, келетін көктем сайын,
Аман ба екен, уәдеге берік құсы-ай!

Тым көңілді тәңертең, кеште мұңлы,
Алады екен білмеймін, еске кімді.
Тербеледі бақшамда деп тұрғандай:
«Өрік теріп, ұмытпа, өскен ұлды».

Кете жаздап үзіліп мен де кеше,
Майысқанмын сол гүлдей, әлденеше.
Бәлкім біздер мәңгіге гүлдер ме едік,
Мені өсек, оны жел тербемесе…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түс көргейсің

  • 0
  • 0

Бұлыңғырлау ертеңді қиял ғылып,
Жүруші ек, ұялшақ қыз ұяң жігіт.
Арманшыл ек сондықтан көңілдерден,
Жетелейтін қыйырдан қиянға үміт.

Толық

Қос кеме

  • 0
  • 0

Біле алмадым.
Қуаныш па қайғым ба,
Құлашымды тым алысқа жайдым ба?
Ақ жалаулы сенің кемең жолықты,

Толық

Көктемнің бұлттары

  • 0
  • 0

Бір жұтым суға, шөлдеген қан тамыр сынды,
Аспанды ары итерген, Хантәңір сынды.
Кім түсінеді, ей, бұлттар, жерге ынтық сенің,
Бір сәтке дамыл алмаған арпалысыңды?

Толық

Қарап көріңіз