Өлең, жыр, ақындар

Өрік гүлдегенде

  • 16.11.2020
  • 0
  • 0
  • 1485
Әннен гөрі сезімнің жыры қымбат,
Сақтап қалған жүректің сыры қымбат.
Бізде өрік гүлдеді, биыл тағы,
Дәнінен де, өріктің гүлі қымбат.

Қанатымыз – темір ғой, біздің ауыр.
Ұшқанменен жеткізбес соққан дауыл.
Өрік көрсем гүлдеген, түседі еске.
Гүлден шашу шашатын, сіздің ауыл.

Қалып қойған балалық, өрікті сай.
Көктем келген кездегі, көріктісі-ай.
Сол ауылдың, келетін көктем сайын,
Аман ба екен, уәдеге берік құсы-ай!

Тым көңілді тәңертең, кеште мұңлы,
Алады екен білмеймін, еске кімді.
Тербеледі бақшамда деп тұрғандай:
«Өрік теріп, ұмытпа, өскен ұлды».

Кете жаздап үзіліп мен де кеше,
Майысқанмын сол гүлдей, әлденеше.
Бәлкім біздер мәңгіге гүлдер ме едік,
Мені өсек, оны жел тербемесе…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жайым осы

  • 0
  • 0

Бұлт қашқан аспанынан панасыз күн,
Ұяңа жет!
Көмекке шарасызбын.
Қарсыз қара суықтай қытымырмын,

Толық

Быйылғы көктем жай шықты

  • 0
  • 0

Қарлығаш қақты қанатын,
Сергіді менің көңілім.
Астында қардың қалатын,
Түледі байтақ өңірім.

Толық

Сынар жері

  • 0
  • 0

Табиғатың солай ғой, еңселісің,
(Сырттай сені елемей елітеді ішім)
Ат арытып ауылға келгеніңде,
Елестеттің ғашықтық ертегісін.

Толық

Қарап көріңіз