Өлең, жыр, ақындар

Қос кеме

  • 16.11.2020
  • 0
  • 0
  • 792
Біле алмадым.
Қуаныш па қайғым ба,
Құлашымды тым алысқа жайдым ба?
Ақ жалаулы сенің кемең жолықты,
Жүзгенімде өмір дейтін айдында.

Біле алмадым.
Бақытым ба сорым ба?
Сылқым толқын би биледі жолыңда.
Менің кемем қатарласты сенімен,
Көк жалаудың арқаны бар қолымда.

Таныс та емес, бейтаныс та,
Бір түрлі…
Танитындай көздеріңде сыр тұнды.
Қолымда арқан сусып кетіп кенеттен,
Менің кемем алға қарай ұмтылды.

Алып қашқан толқын ба әлде сезім бе,
Үлгермедім парықтауға өзім де.
Толқын шайқап мені алысқа ап кетті,
Қала бердің мұң ұялап көзіңде.

Құлақ түрмей өте шығам кей үнге,
Сан кемені көргем бұған дейін де.
Желкен алға жұлқи тартты кемені,
Ал жүрегім жұлқи тартты кейінге.

Бір қимастық жанды мүлде еңсеріп,
Тұрғандай ед барлық әлем теңселіп.
Ызғырық жел тінтті тұла бойымды,
Бірақ ішім бара жатты өртеніп…

Жағалауда жүздессем деп ойландым,
Сол үмітті бекер босқа ойға алдым.
Сенің кемең бір қазыққа байланды,
Менің кемем бір қазыққа байланды…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Екі жерде

  • 0
  • 0

Екі жерде біздер өмір сүріппіз,
Екі жерде екі тілді біліппіз.
Қызыл сызық бөлгенімен араны,
Бір ауамен тыныс алып жүріппіз.

Толық

Сағынышым былтырғы

  • 0
  • 0

Жүрегіңе нәп-нәзік сия алғаныммен,
Сырласуға оңаша ұялғаныммен.
Қыйып едім өзгеге, өзге тағдырға.
Кездескенде бетпе-бет қия алмадым мен.

Толық

Жасырамын сөзімді

  • 0
  • 0

Болсам ба екен, жаныңның құрбандығы,
Көркін ашып бағыңның тұрған гүлі.
Саған айтқан сөздерім, жазған жырым,
Айтылмаған сөзімнің мыңнан бірі.

Толық

Қарап көріңіз