Өлең, жыр, ақындар

Қос кеме

  • 16.11.2020
  • 0
  • 0
  • 770
Біле алмадым.
Қуаныш па қайғым ба,
Құлашымды тым алысқа жайдым ба?
Ақ жалаулы сенің кемең жолықты,
Жүзгенімде өмір дейтін айдында.

Біле алмадым.
Бақытым ба сорым ба?
Сылқым толқын би биледі жолыңда.
Менің кемем қатарласты сенімен,
Көк жалаудың арқаны бар қолымда.

Таныс та емес, бейтаныс та,
Бір түрлі…
Танитындай көздеріңде сыр тұнды.
Қолымда арқан сусып кетіп кенеттен,
Менің кемем алға қарай ұмтылды.

Алып қашқан толқын ба әлде сезім бе,
Үлгермедім парықтауға өзім де.
Толқын шайқап мені алысқа ап кетті,
Қала бердің мұң ұялап көзіңде.

Құлақ түрмей өте шығам кей үнге,
Сан кемені көргем бұған дейін де.
Желкен алға жұлқи тартты кемені,
Ал жүрегім жұлқи тартты кейінге.

Бір қимастық жанды мүлде еңсеріп,
Тұрғандай ед барлық әлем теңселіп.
Ызғырық жел тінтті тұла бойымды,
Бірақ ішім бара жатты өртеніп…

Жағалауда жүздессем деп ойландым,
Сол үмітті бекер босқа ойға алдым.
Сенің кемең бір қазыққа байланды,
Менің кемем бір қазыққа байланды…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ауылға асықтым

  • 0
  • 0

Тентек ұлдай тұратын жиі ысқырып,
Желге сәлем аитсам ба қыйыстырып.
Туған мекен қайыңның жапырағына,
Тұрғым келді бетімді түйістіріп.

Толық

Өзіне шексіз тартатын қайың

  • 0
  • 0

Өзіне шексіз тартатын қайың,
Қайтатын едім жыр тыңдап.
Оспанқан әзіл айтатындайын,
Күлетін бұлақ сылқылдап.

Толық

Көп күттірген балалық

  • 0
  • 0

Бірде құмнан уыстап,
Бірде аунаған шалғынға.
Жүгіріп жүр балалық,
Есігімнің алдында!

Толық

Қарап көріңіз