Өлең, жыр, ақындар

Азаттықтың исі

  • 16.11.2020
  • 0
  • 0
  • 743
Бұл көшке атан да ерді, тайлақ та ерді,
Бұл көшке ертоқымды, жайлақ та ерді.
Келдім деп бәлсінбеймін бір ғажап күш,
Тұрғызбай қолды-аяққа айдап келді!

Тауменен көмкерілген айдындаймын.
Өзіңнен енді ешқашан айрылмаймын.
Бітпейтін бір қуаныш бар кеудемде,
Біреулер жақтырмас деп қайғырмаймын.

Жайсыздау, үйсіз-күйсіз өтсін жылдар,
Кез болар кедергінің көптігі бар.
Сонда да ешқашан да ортаймайтын,
Көңілдің бір ғажайып тоқтығы бар…

Біз жаққа барып қайтқан ақын бұлттар,
Ақыры Алатаудың қасында ықтар.
Көзінде қандасымның өзі сезбес,
Өзіме байқалатын жақындық бар!

Көрсем де тағдырымның ауыр сынын,
Болды ғой жатсынбаса тауым, шыңым…
Алуға сәлемдесіп кең даламмен,
Қыранның жалға алсам ба қауырсынын!

Ауадай жер бетінде керегім сен.
Бақыт сол-көш соңына ере білсем…
Көзімнен қысылғаннан жас шығады:
Симайсың шумағына өлеңнің сен.
Азаттық !!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қаракемер

  • 0
  • 0

Биікке мойнын созып есі кеткен,
Аспанның көкірегін тесіп өткен,
Емес ол.
Жатағандау қазан тауды,

Толық

Жаңбыр кештім

  • 0
  • 0

Сол бір оттың сен де көрдің аптабын,
Жанған отты жан сарайға сақтадың,
Неге маған кінәні үйіп төкпедің,
Неге сеннен тарыдай мін таппадым?

Толық

Көзіме бір көрінсең..

  • 0
  • 0

Не болар сағынышты сарқып алса,
Сезімді өзге біреу тартып алса?
Қасыма кел демеспін, жолдар жабық,
Көзге бір көрінудің нарқы қанша?!

Толық

Қарап көріңіз