Өлең, жыр, ақындар

Азаттықтың исі

  • 16.11.2020
  • 0
  • 0
  • 616
Бұл көшке атан да ерді, тайлақ та ерді,
Бұл көшке ертоқымды, жайлақ та ерді.
Келдім деп бәлсінбеймін бір ғажап күш,
Тұрғызбай қолды-аяққа айдап келді!

Тауменен көмкерілген айдындаймын.
Өзіңнен енді ешқашан айрылмаймын.
Бітпейтін бір қуаныш бар кеудемде,
Біреулер жақтырмас деп қайғырмаймын.

Жайсыздау, үйсіз-күйсіз өтсін жылдар,
Кез болар кедергінің көптігі бар.
Сонда да ешқашан да ортаймайтын,
Көңілдің бір ғажайып тоқтығы бар…

Біз жаққа барып қайтқан ақын бұлттар,
Ақыры Алатаудың қасында ықтар.
Көзінде қандасымның өзі сезбес,
Өзіме байқалатын жақындық бар!

Көрсем де тағдырымның ауыр сынын,
Болды ғой жатсынбаса тауым, шыңым…
Алуға сәлемдесіп кең даламмен,
Қыранның жалға алсам ба қауырсынын!

Ауадай жер бетінде керегім сен.
Бақыт сол-көш соңына ере білсем…
Көзімнен қысылғаннан жас шығады:
Симайсың шумағына өлеңнің сен.
Азаттық !!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бір әуен бар

  • 0
  • 0

Топырақтай гүл тозаңын жасырған,
Күн сезімін аңсаған.
Күткен едім, жолығатын сол күнді,
Қайда жүрсең болшы аман!

Толық

Баура сен

  • 0
  • 0

Сен мені ұғып үлгергеніңше,
Мен ұшып кеттім қыратқа.
Сыр айттым күйдің күмбірлерінше,
Аңғармай қалдың бірақ та.

Толық

Қиялға да симайтын

  • 0
  • 0

Жүдетуге жанымды мүлде бейім,
Сені көрсе мұң біткен қашады ептеп.
Мен де ығысып шегіне бердім кейін,
Төрге шығып барасың баса көктеп.

Толық

Қарап көріңіз