Өлең, жыр, ақындар

Көгілдір күмбез

  • 21.11.2020
  • 0
  • 0
  • 684
Донкихот киген көне дулыға,
Менің басымда да бар
Бір дөңгелек киім.
Еліктемеген осы формаға
Қайсы қазан-ошақ,
Қайсы бұйым!
Қысып тұрғандай бір темір қырсау
Сунукуңның* кішкене басын;
Шыр етіп келгелі тұрған бір сәбиі
Берсін тәңірім оған да дөңгелек ықыласын!
Ауызын ашады бір балапан шиқылдап,
Ұқсатқан Гоголь бір ауызды дөңгелек әріпке.
Көгілдір күмбез,
Бере гөр сен де жасыл жиегіңді
Керегі не одан арының өзінің де
Біз ғаріпке.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Азырақ жаз

  • 0
  • 0

Сақылдағаны ма, несі екен –
Ақсиғаны тісі?
Аспанның ба, ақынның ба,
Құдайдың ба, кімнің күлкісі?

Толық

Тоқал бұқа

  • 0
  • 0

Бұқа екенің рас,
Салақтайды әукең жерге тиіп.
Сықырлайды,
Кем емес

Толық

Көлеңке

  • 0
  • 0

Әлемнің тарғыл теңбілі
Жер бетіндегі
Аласы және құласы;
Күнәсі менен сауабы

Толық

Қарап көріңіз