Өлең, жыр, ақындар

Шатқал

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 789
Баурында Ақшоқының бір шоқ жыңғыл,
Сол жерден басталған сай ұңғыл-шұңғыл.
Қияны барлап ұшып жүрді бүркіт
Шатқалдан шықпас па деп қоян үркіп.
Секектеп, түлен түртіп, сорлы қоян,
Шүйілді тас төбеден бүркіт – ноян.
Бүрді де бақ еткізіп ұмар-жұмар,
Сілкініп тұрды қыран қанып құмар.
Шатқалдың әмсе осындай мінезі бар, –
Не қырсық, не олжа одан ұшырасар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Асылып сен иығымнан

  • 0
  • 0

Асылып сен иығымнан,
Ішсең шампан, еркесің.
Күлемін мен миығымнан,
Шертіп сөздің келтесін.

Толық

Қоңыр жел

  • 0
  • 0

Соқшы уілдеп толастамай, қоңыр жел,
Бұлдырасын көз ұшында құба бел.
Жауар бұлтты күшің жетпес айдауға,
Сен емессің қара дауыл бейне сел.

Толық

Түлкі мен торғай

  • 0
  • 0

Бұтақта отыр еді торғай қалғып,
Қу түлкі әлдеқайдан келді қаңғып.
– Торғай жан, бүрсигенше тоңып жалғыз,
Қасыма келші ойнап бейне балдыз.

Толық

Қарап көріңіз