Өлең, жыр, ақындар

Шатқал

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 816
Баурында Ақшоқының бір шоқ жыңғыл,
Сол жерден басталған сай ұңғыл-шұңғыл.
Қияны барлап ұшып жүрді бүркіт
Шатқалдан шықпас па деп қоян үркіп.
Секектеп, түлен түртіп, сорлы қоян,
Шүйілді тас төбеден бүркіт – ноян.
Бүрді де бақ еткізіп ұмар-жұмар,
Сілкініп тұрды қыран қанып құмар.
Шатқалдың әмсе осындай мінезі бар, –
Не қырсық, не олжа одан ұшырасар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алматым!

  • 0
  • 0

Талпынам өзіңе ылғи болса лажым,
Қалады аулақта ұмыт өкпс-назым.
Толғаймын туған тілдің пернесін мен,
Кеудемде күмбірлейді көңіл сазым.

Толық

Сапырып көңіл күйін тереңдерден

  • 0
  • 0

Сапырып көңіл күйін тереңдерден,
Жасаймын сиқыр сусын өлеңдерден.
Лебізім құлақ құрышын қандырады,
Әлемде қашады тек кереңдерден.

Толық

Сүйемін мен ботаның боздағанын

  • 0
  • 0

Сүйемін мен ботаның боздағанын,
Сағынышты қайдағы қозғағанын.
Сүйемін мен тырнаның қайтар кезде
Зеңгір көктен «Хош, хош!» деп созған әнін.

Толық

Қарап көріңіз