Өлең, жыр, ақындар

Шатқал

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 885
Баурында Ақшоқының бір шоқ жыңғыл,
Сол жерден басталған сай ұңғыл-шұңғыл.
Қияны барлап ұшып жүрді бүркіт
Шатқалдан шықпас па деп қоян үркіп.
Секектеп, түлен түртіп, сорлы қоян,
Шүйілді тас төбеден бүркіт – ноян.
Бүрді де бақ еткізіп ұмар-жұмар,
Сілкініп тұрды қыран қанып құмар.
Шатқалдың әмсе осындай мінезі бар, –
Не қырсық, не олжа одан ұшырасар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мыңжылқы

  • 0
  • 0

Тау заңғары жүріске жол бермейді,
Соқпақ жолы жыландай иреңдейді.
Жүрегі ауру қайтады әудем жерден,
Ел – кәнігі, қатерден именбейді.

Толық

Дерт

  • 0
  • 0

Жүректің дерті тілімде,
Өлсем де сайрап өлемін.
Жоқтаса болды түбінде,
Ғашығым мені – өлеңім!

Толық

Мақта жыры

  • 0
  • 0

Қауашақ ашқан мақта балапандай,
Талпынар күн нұрына мейірі қанбай.
Найқалып көз тартады кең далада,
Мұхитта пайда болған жас аралдай.

Толық

Қарап көріңіз