Өлең, жыр, ақындар

Күзгі жапырақ

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 1047
Қалтырап жерге қонады
Ағаштан әлсіз жапырақ;
Тентегі күздің тонады,
Құлазып қалды атырап...
Жел қуған қаңбақ сүрініп,
Жеріне жеткен жығылды.
Тырналар көшті шұбырып,
Үңгіріне аю тығылды.
Құлазып қалды атырап,
Адамдар, бірақ, қашпады;
Жамылып қалың жапырақ,
Тіршілік қамын бастады.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қаратау өрнектері

  • 0
  • 0

Қаратау – мәңгіліктің белгісі ғой,
Мен көрген – бертіндегі елдісі ғой.
Жаңарған елу жылда елде арман жоқ,
Жоқтарым – ежелгінің шерлісі ғой.

Толық

Шолаққорған

  • 0
  • 0

Тексерсем бастан кешкен жылыңды мың,
Тауса алман айтып жылдың зұлымдығын.
Тарихтың таңбасына дүрбі керек,
Қатпарын қателеспей ұғынды кім?!

Толық

Жиендік

  • 0
  • 0

Нағашым менің – сырқынды қара сөз,
Өлең менің – ұрыншақ жиенім.
Жарапазаншыдай болмаса ез,
Ақындық еркелікті мен сүйемін!

Толық

Қарап көріңіз