Өлең, жыр, ақындар

Қағады жігіт кақпаны

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 999
Қағады жігіт кақпаны,
Жұлқынады ит абалап.
Үйге бұл салған «аттаны»,
Келді деп ұры жағалап.
Ах, азулы овчарка,
Танымай жүрсің ұрыңды.
Жарты ғасыр жас шарқы,
Ұрың бір сұм жырынды.
Көлікке-темір өңгертіп,
Көшемен сырғып өтерде,
Еркелеткенін жөн көріп,
Табаныңды көтерме.
Өз қожаң – сенің шын ұрың,
Белгісіз жолмен байыған.
Мойныңа салып шынжырын,
Сырғызған қарғы шайыдан.
Мінберге шықса шалқайып,
Қайыспен қарнын қынаған.
Жаттанды сөзбен қартайып,
Туынды сөзді сынаған.
Бәйбішесімен ерігіп,
Дачаға кетті ол таудағы.
Балдызы үйде зерігіп,
Аңсайды биді баудағы.
Балдызға сол хабарла:
Келіп тұр абзал әріптес.
Махаббат шайқар самалда
Жарасар жасқа сауық кеш.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мұхиттағы жылқы

  • 0
  • 0

Жалдайды суға күн туса жылқы,
Малтығып демде қалады, бірақ.
Үйірдің сансыз бұзылды шырқы,
Бетінде судың, сапарда ұзақ.

Толық

Жиендік

  • 0
  • 0

Нағашым менің – сырқынды қара сөз,
Өлең менің – ұрыншақ жиенім.
Жарапазаншыдай болмаса ез,
Ақындық еркелікті мен сүйемін!

Толық

Сәуле

  • 0
  • 0

Көрем дәйім алтын сәуле,
Өңімде де, түсімде.
Ойдағы ма, қалай әлде?
Жүрем бақтың ішінде.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер