Өлең, жыр, ақындар

Аңсарым өлең еді ес білгелі

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 909
Аңсарым өлең еді ес білгелі,
Ескірді жыр, арай таң ескірмеді.
Шымшыды жүрек қылын өкінішім,
Күй сырын көкейкесті кеш білгелі.
Көңілдің түніне өлең жақты шырақ,
Жеткізбей бірте-бірте кетті жырақ.
Жанымды әлдилемей жылы лебі,
Сарғайдым сағынышта жалғызсырап.
Тиді ме құпия енші өмірден бұл,
Сырымның сыбағасын көңілден біл.
Қарайған өртке күйіп сары жұртта,
Құлпырар жылға жетпей қызғалдық – гүл.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

„Қайным-ау!” деді

  • 0
  • 0

– Жеңеше-ау!—дедім,
– Қайным-ау! — деді.
– Жеңеше жан! — дедім,
– Айнам-ау! — деді.

Толық

Дерт

  • 0
  • 0

Жүректің дерті тілімде,
Өлсем де сайрап өлемін.
Жоқтаса болды түбінде,
Ғашығым мені – өлеңім!

Толық

Мұхиттағы жылқы

  • 0
  • 0

Жалдайды суға күн туса жылқы,
Малтығып демде қалады, бірақ.
Үйірдің сансыз бұзылды шырқы,
Бетінде судың, сапарда ұзақ.

Толық

Қарап көріңіз