Өлең, жыр, ақындар

Қарындас, көз қиығын қашырасың

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 866
Қарындас, көз қиығын қашырасың,
Несіне сыр шіркінді жасырасың?
Шыбықтай солқылдашы, болсаң мұңды,
Көкейде көздің тамшы жасы қалсын.
Сыр жұмбақ шертілмеген ағаңда бұл,
Болмайды махаббатқа табанды құл.
Көркіңнің көлі шалқар, құстар шулар,
Білмеймін қанша шәулі сағаңда жүр.
Бейне көл күрсінеді көкірегің,
Дауылдай ішін тартқан,
өкінемін.
Сары күз сыбызғысын сыңсытады,
Көктемгі қызғалдақтың кепілі едім.
Арман көп айтылмаған ағаңда бұл,
Болмайды махаббатқа табанда құл.
Ақ селеу жеңгесінен үкі таққан
Сал самал сидам тартқан сағаңда жүр.
Жан қалқам, көз қиығын қашырмашы,
Дүрсілін жүрегіңнің жасырмашы.
Даусыңмен дірілдеген шертші бір наз,
Көңілдің ұшсын сұлу қаршығасы!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Хош, өлең!

  • 0
  • 0

Бесікте әжем мені әлдиледі,
Өлеңге болдым іңкәр содан бері.
Анамның ақ сүтіне ырзамын мен,
Ғаламға көзқарасым өзгергені.

Толық

Аспанда ұшқан бұлт ыдырап барад

  • 0
  • 0

Аспанда ұшқан бұлт ыдырап барады,
Мұңды жұлдыз бір жылт етіп қарады!
Сенің сәулең – нұрландырған даламды,
Күңгірт құз бен мүлгіп тұрған аралды.

Толық

Жаннаға!

  • 0
  • 0

«Ауырады жүрегім» дейсің, жаным,
Айтпасаң да түсіңнен кейпің мәлім.
Әкеңнің де сыздайды ет-жүрегі,
Ұлиды іші, мұздайды, текке үреді.

Толық

Қарап көріңіз