Өлең, жыр, ақындар

Мен сыншымын досқа да, дұшпанға да

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 1078
Мен сыншымын досқа да, дұшпанға да,
Опасыз қыз, опалы мыстанға да.
Бұлаңдатар құйрығын шабынған ит,
Қылышқа ұқсап қыли көз сұстанғанда.
Көп ішінде өстім мен дара баспай,
Көрдім сіңбес дара асты арам астай.
Жыласам да, пендені жылатпадым,
Жауыздыққа жыбырлақ араласпай.
Керімсалдың көп төзіп тандырына,
Туған түздің шомылдым жаңбырына.
Сары аяздың шымшылай сүйгенінен
Балғын бетті болдым мәз жандыруға!
Мен сыншы ғой досқа да, дұшпанға да,
Опасыз қыз, опалы мыстанға да.
Бейне мүлік белгісіз жазған сөзім,
Өмір жасы білінер ұстанғанда!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мұхиттағы жылқы

  • 0
  • 0

Жалдайды суға күн туса жылқы,
Малтығып демде қалады, бірақ.
Үйірдің сансыз бұзылды шырқы,
Бетінде судың, сапарда ұзақ.

Толық

Сыр

  • 0
  • 0

Сарғайған сағынышқа шарасызбын,
Сыздайды іш, сылып тастар жарасызбын.
Сазымен домбыраның шертемін сыр,
Сабына шағым өтпес санасыздың.

Толық

Көкшетау

  • 0
  • 0

Көкшетау – көк күмбездей төңкерілген,
Орманмен сексен көлі көмкерілген.
Аралы мұхит-түздің – алтын бесік,
Ауысқан ертегіге ертегіден.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер