Өлең, жыр, ақындар

Ертегі

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 606
Аңқыған күннің исі киімінен,
Шопанға сәлем берем иіліп мен.
Еріп кетіп қойшыға сәби шақта,
Ертегім жоқ айтатын менің ондай,
Ертегіге ол шерткен сүйініп ем.
Бергі ертектер көңіліме қойды қонбай.
Өзімді өзім ұқпадым өмір бойы,
Кім біледі, жүрмін бе содан оңбай?!
Қайда қойшы баяғы ақта берген,
Шуда жіптей жөкеден шылбыр өрген.
Өмір жолын қайтадан бастар едім,
Оралмайды-ау сәби шақ қойшыға ерген!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көкшетау

  • 0
  • 0

Көкшетау көк күмбездей төңкерілген,
Орманмен сексен көлі көмкерілген.
Аралы мұхит түздің теңдесі жоқ,
Ауысқан ертегіге ертегіден.

Толық

Кеме үстіндегі таныстық

  • 0
  • 0

Тартып сапар Еділ-Донға,
Шықты кеме Москвадан.
Дегендей-ақ «Сапар оңға!»,
Қақ жарылды тасқын алдан.

Толық

Мен сені мақтасам, мастанба

  • 0
  • 0

Мен сені мақтасам, мастанба,
Мен сені даттасам, жасқанба.
Өзіңдей болшы, өзгедей емес,
Өз сөзіңмен шертші кеңес!

Толық

Қарап көріңіз