Өлең, жыр, ақындар

Ертегі

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 537
Аңқыған күннің исі киімінен,
Шопанға сәлем берем иіліп мен.
Еріп кетіп қойшыға сәби шақта,
Ертегім жоқ айтатын менің ондай,
Ертегіге ол шерткен сүйініп ем.
Бергі ертектер көңіліме қойды қонбай.
Өзімді өзім ұқпадым өмір бойы,
Кім біледі, жүрмін бе содан оңбай?!
Қайда қойшы баяғы ақта берген,
Шуда жіптей жөкеден шылбыр өрген.
Өмір жолын қайтадан бастар едім,
Оралмайды-ау сәби шақ қойшыға ерген!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Халық

  • 0
  • 0

Тұңғыйық, тұнық кең теңіз,
Өтеді, тасқын көшеді,
Сарқылмас теңіз – бір халық.
Толқында жүзген кемесіз,

Толық

Ақбота

  • 0
  • 0

Арқаның азат жазында
Қызара бөртіп қымызга,
Самалды таудың сазында
Ұшырасты ақын бір қызға.

Толық

Домбыра сыны

  • 0
  • 0

Сұраймын бір домбыра Сізден жаңа,
Уантар, тартқан кезде көңілім нала.
Үйренбес әсте өнер жоқ мен ашынсам,
Күйден де күдерімді үзбен, аға!

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер