Өлең, жыр, ақындар

Ертегі

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 581
Аңқыған күннің исі киімінен,
Шопанға сәлем берем иіліп мен.
Еріп кетіп қойшыға сәби шақта,
Ертегім жоқ айтатын менің ондай,
Ертегіге ол шерткен сүйініп ем.
Бергі ертектер көңіліме қойды қонбай.
Өзімді өзім ұқпадым өмір бойы,
Кім біледі, жүрмін бе содан оңбай?!
Қайда қойшы баяғы ақта берген,
Шуда жіптей жөкеден шылбыр өрген.
Өмір жолын қайтадан бастар едім,
Оралмайды-ау сәби шақ қойшыға ерген!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шақпақ

  • 0
  • 0

Ақ тасты соқтым мен ақ тасқа,
Шашырады ұшқыннан жұлдыздар.
Иреңдеді ширатылған мақта,
Қашты құйттай құндыздар.

Толық

Сәбит ағаға

  • 0
  • 0

Бәйгеден сансыз келген жүйрік тарлан,
Сонда да таусылмайды тірлікте арман.
Алпыстың аскарынан талпынады,
Бұлдырап алты белес алпыс қалған.

Толық

Шөлейт-шөлде, қараша үйде туыппын

  • 0
  • 0

Шөлейт-шөлде, қараша үйде туыппын,
Панасында кереге мен уықтың.
Сарша белде тәнімді алғаш жуыппын,
Қайда жүрсем шөлейтке сол жуықпын.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар