Өлең, жыр, ақындар

Ертегі

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 499
Аңқыған күннің исі киімінен,
Шопанға сәлем берем иіліп мен.
Еріп кетіп қойшыға сәби шақта,
Ертегім жоқ айтатын менің ондай,
Ертегіге ол шерткен сүйініп ем.
Бергі ертектер көңіліме қойды қонбай.
Өзімді өзім ұқпадым өмір бойы,
Кім біледі, жүрмін бе содан оңбай?!
Қайда қойшы баяғы ақта берген,
Шуда жіптей жөкеден шылбыр өрген.
Өмір жолын қайтадан бастар едім,
Оралмайды-ау сәби шақ қойшыға ерген!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тарастың емені туралы жыр

  • 0
  • 0

Жүргенде Тарас айдауда
Шаншыған жалғыз шыбығы
Қорықшы болып жайлауда,
Сыңсыта шалып сыбызғы.

Толық

Күзгі жапырақ

  • 0
  • 0

Қалтырап жерге қонады
Ағаштан әлсіз жапырақ;
Тентегі күздің тонады,
Құлазып қалды атырап...

Толық

Табиғат жұлдыздардан шашу шашып

  • 0
  • 0

Табиғат жұлдыздардан шашу шашып,
Шалғайдан Айды қойған көлеңдетіп.
Киініп жасыл киім болған ғашық
Жер шары өзендермен өлеңдетіп.

Толық

Қарап көріңіз