Өлең, жыр, ақындар

Жиендік

  • 12.12.2020
  • 0
  • 0
  • 1382
Нағашым менің – сырқынды қара сөз,
Өлең менің – ұрыншақ жиенім.
Жарапазаншыдай болмаса ез,
Ақындық еркелікті мен сүйемін!
Етсін еркелеп, маған базына,
Бейілдің базарын мен түсінем.
Тонамасын тек жиенім қазына,
Қалыспау үшін өзіңдей кісіден!
Сейфті ашар саусақпен баукеспе,
Аттың кісенін сындырып жатпайды.
Біреулер оны зымиян жау десе,
Біреулер айғақ таппай, ақтайды!
Жиенім, оларға өзің жолама,
Сен ал сыбаға менің тойымда.
Көгертіп көзін бейне долана,
Зымиянды жұрт көзінше сойылда!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қарындаш

  • 0
  • 0

Қандасқан жанды көп көрдім,
Сойылдасып сарт та сұрт.
Мекені болды кептсрдің
Бидайық шыққан қанды жұрт.

Толық

Ақбота

  • 0
  • 0

Арқаның азат жазында
Қызара бөртіп қымызга,
Самалды таудың сазында
Ұшырасты ақын бір қызға.

Толық

Үшбас өзені

  • 0
  • 0

Үш қайнардан құралған
Арналы Үшбас өзенім,
Сын түйісіп, сыр алған
Түседі-ау еске кезеңім.

Толық

Қарап көріңіз