Өлең, жыр, ақындар

Жиендік

  • 12.12.2020
  • 0
  • 0
  • 1251
Нағашым менің – сырқынды қара сөз,
Өлең менің – ұрыншақ жиенім.
Жарапазаншыдай болмаса ез,
Ақындық еркелікті мен сүйемін!
Етсін еркелеп, маған базына,
Бейілдің базарын мен түсінем.
Тонамасын тек жиенім қазына,
Қалыспау үшін өзіңдей кісіден!
Сейфті ашар саусақпен баукеспе,
Аттың кісенін сындырып жатпайды.
Біреулер оны зымиян жау десе,
Біреулер айғақ таппай, ақтайды!
Жиенім, оларға өзің жолама,
Сен ал сыбаға менің тойымда.
Көгертіп көзін бейне долана,
Зымиянды жұрт көзінше сойылда!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Келдім мен астанама бағынышпен

  • 0
  • 0

Келдім мен астанама бағынышпен,
Мойынға жырдан тұмар тағынышпен.
Жастықтың осында өткен күнін жоқтап,
Болдырмас болашаққа сағынышпен.

Толық

Шырылдауық сағат

  • 0
  • 0

Шырылдайсың таң атпастан,
Шошыған жас бөбектей.
Көңілімді ашып ұйқы басқан,
Түн сағатын көбейтпей.

Толық

Шабандоз

  • 0
  • 0

Машинаға айырбас қылмай,
Уатқа байлап ат бағасыз.
Белдікті кемер музейге қимай,
Тойда белге Сіз тағасыз.

Толық

Қарап көріңіз