Өлең, жыр, ақындар

Шырылдауық сағат

  • 12.12.2020
  • 0
  • 0
  • 591
Шырылдайсың таң атпастан,
Шошыған жас бөбектей.
Көңілімді ашып ұйқы басқан,
Түн сағатын көбейтпей.
Бұзғаныңа ұйқы шырқын,
Зәрредей де өкінбен.
Шалғайға ұзап үміт шіркін,
Аз ұйықтауға бекінгем.
Көп тербеді сиқыр ұйқы,
Есейгенше бала ғып.
Бала өмірі ұйқы-тұйқы,
Қалдым түстей шала ұғып.
Таң сәріден сорлы тауық,
Үй айнала құрқылдап;
Маза бермей ауық-ауық,
Шақырғанда сұңқылдап.
Тұрушы еді елгезек шал,
Көпті керген баяғы;
Өргізбек боп өріске мал,
Тық-тық етіп таяғы.
Бақсам енді, кенже қаппын,
Өткен күннің орны бос.
Ең болмаса келер шақтың,
Көңілін аулар болшы дос.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жазғы жаңбыр

  • 0
  • 0

Тілеп сусын тұрды шілде,
Шегірткесі шырылдап.
Түсінгендей сол бір тілге,
Шықты сұр бұлт қырындап.

Толық

Көкорай, Көсеге жон қандай салқын!

  • 0
  • 0

Көкорай, Көсеге жон қандай салқын!
Сол жерді мекен етті ізгі халқым.
Басына зиратының ел келгенде,
Бір аунап түскен шығар әкем марқұм!

Толық

Тағалы ат

  • 0
  • 0

Тұяғыңды тағалап, шеге қаққан,
Кім болды екен сән үшін сені баққан?
Тұрдым қарап сыртыңнан сыншы көзбен,
Күймеңе мен отырмай қоңыраулатқан.

Толық

Қарап көріңіз