Өлең, жыр, ақындар

Шырылдауық сағат

  • 12.12.2020
  • 0
  • 0
  • 630
Шырылдайсың таң атпастан,
Шошыған жас бөбектей.
Көңілімді ашып ұйқы басқан,
Түн сағатын көбейтпей.
Бұзғаныңа ұйқы шырқын,
Зәрредей де өкінбен.
Шалғайға ұзап үміт шіркін,
Аз ұйықтауға бекінгем.
Көп тербеді сиқыр ұйқы,
Есейгенше бала ғып.
Бала өмірі ұйқы-тұйқы,
Қалдым түстей шала ұғып.
Таң сәріден сорлы тауық,
Үй айнала құрқылдап;
Маза бермей ауық-ауық,
Шақырғанда сұңқылдап.
Тұрушы еді елгезек шал,
Көпті керген баяғы;
Өргізбек боп өріске мал,
Тық-тық етіп таяғы.
Бақсам енді, кенже қаппын,
Өткен күннің орны бос.
Ең болмаса келер шақтың,
Көңілін аулар болшы дос.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақан сері

  • 0
  • 0

Беу, аңыз! Ертегіден негізің бар,
Бертінде қосқан оған егізің бар.
Көргеннен, естігеннен жазайын жыр,
Әрине, біреу ұқпас, біреу ұғар.

Толық

Жазғы жаңбыр

  • 0
  • 0

Тілеп сусын тұрды шілде,
Шегірткесі шырылдап.
Түсінгендей сол бір тілге,
Шықты сұр бұлт қырындап.

Толық

Асыққан алыстағы ақша таңға

  • 0
  • 0

Асыққан алыстағы ақша таңға,
Сал ақшам ат шалдырмас қақсасаң да.
Қондырып аққу-айды иығына,
Салады ымырттың ол тұйығына.

Толық

Қарап көріңіз