Өлең, жыр, ақындар

Мен солдаттың сарқытымын

  • 22.12.2020
  • 0
  • 0
  • 446
Мен соғыстың не екенін бесіктен
Белім шығып, ес кіргенде-ақ есіткем.
Қаһарлана атам ылғи айтушы еді
Неміс жайын біздің елге өшіккен.
Олар бізге алғаш жорық бастапты,
Бейкүнә елге жау жарағын жасқапты.
Менің атам ерлікпенен сол кезде
Өткізіпті қан майданда жас шақты.
Кешіп жүріп ол соғыс дауылдарын,
Ойлапты ошақ басын, ауыл қамын.
Тілепті ел мен жердің амандығын
Және де ұрпағының жойылмауын.
Құштарлыққа жеңдіріп зұлымдықты,
Қолдапты Алла өзінің құлын мықты.
Ішінде атамыз бар жауынгерлер
Жау жеріне Жеңістің туын тікті.
Енді, міне, арада жылдар өтті,
Соғыстың суық лебін жұрт ұмытты.
Атамның аңсап өткен тілегіндей
Бабалардың ерлігін ұлтым ұқты.
Болашаққа жалғайтын ата үмітін
Орнында бар адамның арты бүтін.
Майданда осы күнді армандаған
Мен өзім сол солдаттың сарқытымын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақылды Қожа

  • 0
  • 0

Тұрар әр кез жаңа атқан таңға ұқсап,
Шіркін, қандай тамаша еді балғын шақ?!
Тауыса алмаспыз бар қызығын біз оның
Қаншама рет әңгімелеп жар қылсақ.

Толық

Ата өкініші

  • 0
  • 0

Бұйырған ед, балам, сенің бағыңа
Бейбіт өмір, азат күннің таңы да.
Тағдырыңа қуанушы ем тәубе етіп,
Мына сөзің ауыр тиді жаныма.

Толық

Әке портретіне

  • 0
  • 0

Ағы менен қарасынан көзіңнің
Ашу менен нараздықты сезіндім.
Неге сонша қатуландың, жан әке,
Қынжылтты ма қылықтары ез ұлдың?

Толық

Қарап көріңіз