Жетпеген арман

Ұяң бала, қалды ауылда ұяң қыз,
Ұмыт болған тәп-тәтті бір қиялмыз.
Тұншықтырған жөргегінде сезімді,
Балалықтың бал елесін жиярмыз.
Қызуы мол көңілдегі көктемнің,
Шеңберіне енді қалай сиярмыз.
Өзің жаққа жырдың құсын ұшырып,
Шығыс таудан қол бұлғайды шынар қыз.
Жеткізбеген арман үшін аһ ұрып,
Енді қашан есімізді жиярмыз...
Қалтырайды, сосын бейбақ жүрек көп,
Сұм тірліктің енді несін жыр етпек.
Жанарымнан шашыраған жұлдызды,
Кірпіктерім арасына Түнетпек.
Қазы қайтқан қоңыр күзде кім келіп,
Көңілімнің гүлзарына гүл екпек,
Тауға, тасқа ,ұрған өмір бір кезде,
Соққан шақта тағдырымда бір өкпек...
Үнсіз ғана жүрегіммен тіл қатам,
Мендегі сол бір әдемі тілек тек.
Мен біреудің бүтіндедім жартысын,
Сен біреудің тағдырына тірек боп.
Бірақ жиі мазалайды жүрек тек...

---