Өлең, жыр, ақындар

Бірінші тыныс

  • 12.02.2021
  • 0
  • 0
  • 711
Сыбағамнан қалдырмапсың – шылқыдым,
Уайыммен өтіп жатыр күн-түнім.
Айшалық боп көктем, күзде айбынам,
Тірлігімді түсінеді кім, күнім?
Топанымыз толып бітті татаға,
Ессіз жүрек, мейірімге қатала.
Талай сақал бет сипады үйге кеп,
Тоқтамады бақ-дәулет те батаға.
Сорлап жүр ғой сорға біткен зығырдан,
Алғау түсті көңіліме қыжылдан.
Дәуірімді айналдырдың басқа етіп,
Қоғам – бөтен, адам – басқа: БҰЗЫЛҒАН



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сен бе едің мені айырып тастар ырқымнан

  • 0
  • 1

Сен бе едің мені айырып тастар ырқымнан,
Ғашық боп қалдым – көрдім де бірден сыртыңнан.
Ішімде дауыл, жарқылдап жатыр нажағай,
Тұнжырап жүрмін, білмессің әсте шырқымнан.

Толық

Сексеуіл

  • 0
  • 0

Сексеуілдің түбінде бейнесі елдің,
Ізі терең түседі кей кеселдің.
Аңызақтың өтінде аптабы бар,
Ессіз-түссіз етеді кейде сең-мұң.

Толық

Мен мұқалып, мүжілдім де үгілдім

  • 0
  • 0

Мен мұқалып, мүжілдім де үгілдім,
Тас түнекті бұ тірліктен түңілдім.
Опындырды басқа жайттар
Қорықпаймын,

Толық

Қарап көріңіз