Өлең, жыр, ақындар

Бірінші тыныс

  • 12.02.2021
  • 0
  • 0
  • 740
Сыбағамнан қалдырмапсың – шылқыдым,
Уайыммен өтіп жатыр күн-түнім.
Айшалық боп көктем, күзде айбынам,
Тірлігімді түсінеді кім, күнім?
Топанымыз толып бітті татаға,
Ессіз жүрек, мейірімге қатала.
Талай сақал бет сипады үйге кеп,
Тоқтамады бақ-дәулет те батаға.
Сорлап жүр ғой сорға біткен зығырдан,
Алғау түсті көңіліме қыжылдан.
Дәуірімді айналдырдың басқа етіп,
Қоғам – бөтен, адам – басқа: БҰЗЫЛҒАН



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жыл басы

  • 0
  • 0

Орман іші жаныңа дем береді,
Жайдарлы шақ адамға ең – керегі.
Сыр тартады кіл ағаш,
Ал ұйқыда,

Толық

Қара ат көрдім жапанда лаға безген

  • 0
  • 0

Қара ат көрдім жапанда лаға безген,
Сәйгүлікке құмар ем бала кезден.
Ұлытауды кісінеп үш айналды,
Мөлт-мөлт етіп ыстық жас тана көзден.

Толық

Ардадаймын

  • 0
  • 1

Ардадаймын ...
Қайғы, мұңды тел емген,
Итшілікке, «кісілікке» кенелгем,
Біздің буын бейбастақтау,

Толық

Қарап көріңіз