Жыл басы
- 0
- 0
Орман іші жаныңа дем береді,
Жайдарлы шақ адамға ең – керегі.
Сыр тартады кіл ағаш,
Ал ұйқыда,
Бірінші тыныс
Сыбағамнан қалдырмапсың – шылқыдым,Уайыммен өтіп жатыр күн-түнім.
Айшалық боп көктем, күзде айбынам,
Тірлігімді түсінеді кім, күнім?
Топанымыз толып бітті татаға,
Ессіз жүрек, мейірімге қатала.
Талай сақал бет сипады үйге кеп,
Тоқтамады бақ-дәулет те батаға.
Сорлап жүр ғой сорға біткен зығырдан,
Алғау түсті көңіліме қыжылдан.
Дәуірімді айналдырдың басқа етіп,
Қоғам – бөтен, адам – басқа: БҰЗЫЛҒАН
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Күн кешеміз: көңіл күпті, дызығып
- 0
- 0
Күн кешеміз: көңіл күпті, дызығып,
Әжептарқы күлкілерге қызығып.
Кереленіп, кердеңдейді кейбіреу,
Баққа оранып, түсінбейтін біз ұғып.
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі