Өлең, жыр, ақындар

Қыдыр керуені

  • 12.02.2021
  • 0
  • 0
  • 606
Әз жүреді: Қызырдың керуені,
Шеру өтсе тоңыңның ерігені.
Дөй даланы жасантар,
Көксегенім –
Қыдыр баба көшін бір көру еді.
Әттең бірақ, көрмеген жалғанда адам,
Мінеді екен түйеге маң-маң бабам.
«Қой бейіштен шығыпты – сол аңдайды,
Текті қойшы біледі мал қамдаған».
Бұл жай ғана сөзі ғой кәрілердің,
Рас сынды, нана алмай әбігермін.
Елестейді кейде анық, кәдімгідей,
Көз алдымнан өтеді бәрі менің.
Бірі – қашыр жетелеп, бірі – есегін,
Тіке кесіп барады күре шөлін.
Екі ұштылау тұрам да сәл ойланып,
Мен де көштің соңынан ілесемін.
Қиянаттан боламын ғұмырда ада,
Табанымда сусиды құм ырғала.
Керуені Қызырдың қызық та жат,
Бірге әкетіп барады Қыдыр баба.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Желкілдеді құба бел

  • 0
  • 1

Желкілдеді құба бел,
Жұпар исі бұрқырап.
Қарсы алдымнан шығады ел,
Қалың жылқы шұрқырап.

Толық

Жанымнан шып-шып мұң шыққан

  • 0
  • 0

Жанымнан шып-шып мұң шыққан,
Мұң менің білем, несібем.
Сезімім нәзік қылшықтан,
Пернемді бассаң шешілем.

Толық

Жалпақ жұртты жасытып, жайтаң қағып

  • 0
  • 0

Жалпақ жұртты жасытып, жайтаң қағып,
Шығып алып, мінбеден айқайладық.
Кеңселерде кербезсіп, кейкиеміз,
Көшелерде көк тіреп, қайқаңдадық.

Толық

Қарап көріңіз