Өлең, жыр, ақындар

Қыдыр керуені

  • 12.02.2021
  • 0
  • 0
  • 628
Әз жүреді: Қызырдың керуені,
Шеру өтсе тоңыңның ерігені.
Дөй даланы жасантар,
Көксегенім –
Қыдыр баба көшін бір көру еді.
Әттең бірақ, көрмеген жалғанда адам,
Мінеді екен түйеге маң-маң бабам.
«Қой бейіштен шығыпты – сол аңдайды,
Текті қойшы біледі мал қамдаған».
Бұл жай ғана сөзі ғой кәрілердің,
Рас сынды, нана алмай әбігермін.
Елестейді кейде анық, кәдімгідей,
Көз алдымнан өтеді бәрі менің.
Бірі – қашыр жетелеп, бірі – есегін,
Тіке кесіп барады күре шөлін.
Екі ұштылау тұрам да сәл ойланып,
Мен де көштің соңынан ілесемін.
Қиянаттан боламын ғұмырда ада,
Табанымда сусиды құм ырғала.
Керуені Қызырдың қызық та жат,
Бірге әкетіп барады Қыдыр баба.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қалмады мүлде тамтығым

  • 0
  • 0

Қалмады мүлде тамтығым,
Дал-дұлы шықты арманның.
Қолымнан түсті алтыным,
Дәртесі сынып арбамның.

Толық

Көру ғана көзіңді көксегенім

  • 0
  • 1

Көру ғана көзіңді көксегенім,
Сен – қиырда, мен – зеңгір көкшедемін.
Жүрегіміз бірақ та бір соғады,
Ебі жел кеп бетімнен өпсе менің.

Толық

Қарасора

  • 0
  • 1

Бозарыпсың боз дала нала сора,
Бетегең де тыныпты аласара.
Зеңгітетін басыңды бейуақыт,
Кеткенге ұқсайд көбейіп қарасора.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар