Өлең, жыр, ақындар

Дір-дір еткен қурайлар қалтырады

  • 12.02.2021
  • 0
  • 0
  • 579
Дір-дір еткен қурайлар қалтырады,
Сарқыраған су мұз боп жалтырады.
Ақ далаға қар басқан аңтарылып,
Ақ таяқ ап Әділбек шал тұрады.
Шынайылық көрмейді шақтан мынау,
Алатаудың басы – ұрыс, шатқалы – дау.
Жасандылық бәрі де,
Күн қылт етсе,
Сен де өтерсің жалғаннан ақпаным-ау.
Қамырығы тірліктің аздырады,
Нұры тайса солады жаз құрағы.
Тау бұлағы жалайды тас табанын,
Жағынғанмен бұ тағдыр сазға ұрады.
Асылады ақпанға шыңылтыр күн,
Қармен бүркеп қатулы құмын қырдың.
Опынады әлгі шал ақ таяқты,
Қоюлығын көргенде бұлыңғырдың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қу шұнақ құдай, қарадың шапыраштанып

  • 0
  • 0

Қу шұнақ құдай, қарадың шапыраштанып,
Жоғалған иман – жұрт кеткен батыраштанып.
Құла ауыз неме сырқынды – қулыққа бейім,
Монтаны момын көшеде жатыр аш қалып.

Толық

Жастығымды жоғалттым

  • 0
  • 0

Жастығымды жоғалттым,
Жансебілмін,
Қоңырайып,
Оңаша қанша егілдім.

Толық

Тас жастанып

  • 0
  • 1

Тас жастанып,
Құз-шатқалды шарладың,
Соңыңа ерген құмай тазы –
Арланың.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар