Өлең, жыр, ақындар

Дір-дір еткен қурайлар қалтырады

  • 12.02.2021
  • 0
  • 0
  • 590
Дір-дір еткен қурайлар қалтырады,
Сарқыраған су мұз боп жалтырады.
Ақ далаға қар басқан аңтарылып,
Ақ таяқ ап Әділбек шал тұрады.
Шынайылық көрмейді шақтан мынау,
Алатаудың басы – ұрыс, шатқалы – дау.
Жасандылық бәрі де,
Күн қылт етсе,
Сен де өтерсің жалғаннан ақпаным-ау.
Қамырығы тірліктің аздырады,
Нұры тайса солады жаз құрағы.
Тау бұлағы жалайды тас табанын,
Жағынғанмен бұ тағдыр сазға ұрады.
Асылады ақпанға шыңылтыр күн,
Қармен бүркеп қатулы құмын қырдың.
Опынады әлгі шал ақ таяқты,
Қоюлығын көргенде бұлыңғырдың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жапанда жалғыз жұрынмын

  • 0
  • 0

Жапанда жалғыз жұрынмын,
Бөктергі кетер бөктеріп.
Қадірі қашты жырымның,
Көңілі кіршең көпке еріп.

Толық

Сен менің аққумсың

  • 0
  • 0

Сен менің аққумсың
Ынтығымсың,
Алдыға қанат жайып ұмтыл, ұмсын.
Аққуға оқ атпайды,

Толық

Әке сен, тірісің – ғұмыр кешесің

  • 0
  • 0

Әке сен, тірісің – ғұмыр кешесің,
Жалғанды басып өтерсің бәлкім қоншыңнан.
Тағдырдың шертіп жұмыр шекесін,
Ұрарсың аузын жандардың талай қомсынған.

Толық

Қарап көріңіз