Өлең, жыр, ақындар

Екінші тыныс

  • 12.02.2021
  • 0
  • 0
  • 580
Қос өкпемді қысты менің түнек дым,
Дімкәстікпен айлар жылжып, жыл өттің.
Денсаулығым ештеме емес, азғаным,
Езіп-жаншып, жан дүниемді жүдеттің.
Іңір түссе ірге құшам талығып,
Үміт қайтты қиялдардан сан ұлып.
Жаза алмадым еңсемді бір – басты азап,
Тауым қалды, тауым қалды шағылып.
Біткенім бе, шыққаны ма күл-паршам?
Беретұғын кезі еді ғой тұлпар шаң.
Түнек түннің бұғаулаған бұрымы-ай,
Дауыл тұрып, күн жауатын – бұрқансам.
Қара бояу қабырғамды қысты алып,
Кеңірдек пен өңеш қалды ысталып.
Қапас түннің қойыны тым ызғарлы,
Көре алмайтын болып жүрмін түс те анық.
Уайым жеп, қайғы батты шымбайға,
Сықырлаған аяз беті сынбай ма?
Үйреншікті қара түнек тым бойға.
Қараң-құран ...
Бара жатыр кім, қайда?
Азапты едің, түн құшағы – неткен мұң,
Қара түнек дәрменсізбін, тек көндім.
Сумақай түн, сұрқиясың.
Кектендім.
Қабағыңда қаһары бар кетпеннің.
Түн – дөрекі, қырын қарар пандана,
Құшағында тыр жалаңаш салдама.
... Кеудемдегі жұдырықтай жүрегім –
Қараңғыға қарсы тұрар шам ғана...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сілбілеп жауын жауды

  • 0
  • 0

Сілбілеп жауын жауды ...
Сұрқай ғалам,
Түксиіп, басты еңсені – сырт, айналам.
Сезімнің терезесін тамшы ұрады,

Толық

Жанарлары мөлдіреп, аясына мұң тұнған

  • 0
  • 0

Жанарлары мөлдіреп, аясына мұң тұнған,
Жұдырықтай жүрегі аттай тулап, бұлқынған.
Нарттай жанар бет-өңі – сұрланыпты болмашы,
Ренжітті кім білер, бәлки содыр жолдасы.

Толық

Сымпитып мені шығарды ламбард тағы

  • 0
  • 1

Сымпитып мені шығарды ламбард тағы,
Жолымды кесті сығандар бұраңдап тағы:
«Сатпайсың ба алтын?»
Қояды бір ғана сауал,

Толық

Қарап көріңіз