Өлең, жыр, ақындар

Шырғалаң, ұғынбас жан аңдап

  • 12.02.2021
  • 0
  • 1
  • 503
Шырғалаң, ұғынбас жан аңдап,
Жүрмейді арбамыз, шабан ба ат?
Керзаман кесірі кеулейді,
Көңірсік кеудемде жалаңдап.
Әуелі, жасқанды дырдай күн,
Деді ме оған да «...жырғаймын».
Бір қайғым азайса басымнан,
Жамалды жаңадан бір қайғым.
Өтінем, кетпеші, кептерім,
Бар-тұғын бағым да көп-көрім.
Шашадан тұрғанмен тер тамып,
Ілмеді көзіне бектерің.
Шырғалаң, ұғынбас жан аңдап,
Кетті өмір жалт беріп, сан алдап.
Жүргенше ит көрмес тірлікпен,
Малсам ба былыққа санамды-ақ ...



Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз

Ғасыр, Ғасыр!

  • 0
  • 1

Ғасыр, Ғасыр!
Ит тірлікті сапырған,
Көкейіңде
Ұйып қалған жатыр қан.

Толық

О дүниенің қоңырсы исі жайлаған

  • 0
  • 0

О дүниенің қоңырсы исі жайлаған,
Түсініксіз көрінеді айналам.
Кейде – өлімін, кейде тірі күн кешем,
Бұ жалғаның жұмбақ қалар әй, маған.

Толық

Төгіліп, алтын шапақ Шартараптан

  • 0
  • 1

Төгіліп, алтын шапақ Шартараптан,
Жоғалды ізім-ғайым қар танаптан.
Мейірім – махаббатты,
Идіріп күн,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар