Өлең, жыр, ақындар

Шырғалаң, ұғынбас жан аңдап

  • 12.02.2021
  • 0
  • 1
  • 547
Шырғалаң, ұғынбас жан аңдап,
Жүрмейді арбамыз, шабан ба ат?
Керзаман кесірі кеулейді,
Көңірсік кеудемде жалаңдап.
Әуелі, жасқанды дырдай күн,
Деді ме оған да «...жырғаймын».
Бір қайғым азайса басымнан,
Жамалды жаңадан бір қайғым.
Өтінем, кетпеші, кептерім,
Бар-тұғын бағым да көп-көрім.
Шашадан тұрғанмен тер тамып,
Ілмеді көзіне бектерің.
Шырғалаң, ұғынбас жан аңдап,
Кетті өмір жалт беріп, сан алдап.
Жүргенше ит көрмес тірлікпен,
Малсам ба былыққа санамды-ақ ...



Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз

Шырылдама бекерге, шыбын жаным

  • 0
  • 0

Шырылдама бекерге, шыбын жаным,
Керегі жоқ кеудеме тығылғаның.
Сүлдерімді сүйреттің сүріндіріп,
Алып жүрген арқалап жүгің мәлім.

Толық

Мен құдайға дәнеме істей алмаймын

  • 0
  • 0

Мен құдайға дәнеме істей алмаймын,
Майы бітіп, сөнетұғын шамдаймын.
Тасмаңдаймын пенделердің ішінде,
Туады екен әлі алдымда

Толық

Сексеуіл

  • 0
  • 0

Сексеуілдің түбінде бейнесі елдің,
Ізі терең түседі кей кеселдің.
Аңызақтың өтінде аптабы бар,
Ессіз-түссіз етеді кейде сең-мұң.

Толық

Қарап көріңіз