Өлең, жыр, ақындар

Шырғалаң, ұғынбас жан аңдап

  • 12.02.2021
  • 0
  • 1
  • 665
Шырғалаң, ұғынбас жан аңдап,
Жүрмейді арбамыз, шабан ба ат?
Керзаман кесірі кеулейді,
Көңірсік кеудемде жалаңдап.
Әуелі, жасқанды дырдай күн,
Деді ме оған да «...жырғаймын».
Бір қайғым азайса басымнан,
Жамалды жаңадан бір қайғым.
Өтінем, кетпеші, кептерім,
Бар-тұғын бағым да көп-көрім.
Шашадан тұрғанмен тер тамып,
Ілмеді көзіне бектерің.
Шырғалаң, ұғынбас жан аңдап,
Кетті өмір жалт беріп, сан алдап.
Жүргенше ит көрмес тірлікпен,
Малсам ба былыққа санамды-ақ ...



Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз

Шарапатқа көз ашқаннан ділгірмін

  • 0
  • 0

Шарапатқа көз ашқаннан ділгірмін,
Төлі болсам, құрбанымын бір күннің.
Сынық күреш бақ бермепті жаратқан,
Байлауда бас, кісісімін кірбіңнің.

Толық

«Турчанкада» қан жамылды бір гүжбан

  • 0
  • 0

«Турчанкада» қан жамылды бір гүжбан,
«Самопалдан» хан сарайын тұрғызған.
Текпіріне тастап кеттім
Тепкілеп,

Толық

Әке

  • 0
  • 0

Бұлаң тірлік көрсетті сортаңдығын,
Қалғаны анық ойсырап,ортам бүгін.
Қырын келген сен бе әлде жаратқан ба?
Бір-ақ күнде есейді тарпаң ұлың.

Толық

Қарап көріңіз