Өлең, жыр, ақындар

Көңіл құлап, өзіңе телмеңдедім

  • 13.02.2021
  • 0
  • 1
  • 458
Көңіл құлап, өзіңе телмеңдедім,
Жетті саған бар сырым желмен менің.
Қызыліңір шақта бұл кеш оянған,
Махаббатым сен бе едің келген менің?
Өмірімнің түсі ауып, ымырттанған,
Нәзік сезім беймезгіл ырықты алған.
Екі мүшел жеткенде жасқа мынау,
Махаббатың осы ма, құрып қалған?
Көңіл құлап, шынымен аласұрам,
Салсақ деймін оңаша жарасып ән.
Жанбаған соң алаулап, жалын шашып,
Сақтағайсың қоздаған шаласынан.



Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз

Тұтылған күн

  • 0
  • 0

Тал түсте күреңітіп, тұтылған күн,
Жер әлем алакеуім,
Құтымды алдың.
Жоғалды сүңгі-сәулең: дәрменсізсің,

Толық

Жүрегіме мұң енді

  • 0
  • 0

Жүрегіме мұң енді,
Жанарыма сағалаған.
Миығыңнан күл енді,
Сағынышым табалаған.

Толық

Молданың үні назалы, күңіренеді

  • 0
  • 0

Молданың үні назалы, күңіренеді,
Сескентіп тастар саналы тірі немені.
Мәйітке жатқан, оранып қалы кілемде,
Екі жалғанның ортасы бірігер еді.

Толық

Қарап көріңіз