Өлең, жыр, ақындар

Сен бе едің мені айырып тастар ырқымнан

  • 13.02.2021
  • 0
  • 1
  • 602
Сен бе едің мені айырып тастар ырқымнан,
Ғашық боп қалдым – көрдім де бірден сыртыңнан.
Ішімде дауыл, жарқылдап жатыр нажағай,
Тұнжырап жүрмін, білмессің әсте шырқымнан.
Бүлдіршін кейпің сезімді алды тұмшалап,
Мүсәпір күйге түспеп ем бұрын мұнша нақ.
Жолықпай кеткен бір бейне ме едің мәңгілік?
Күнелтіп жүрмін, жете алмай саған күн санап.
Көрсем де жиі, жаныңа жақын бара алман,
Тілдесу ғана сенімен жеке – бар арман.
Табысып кетсек дәл мұндай ыстық болмас шын,
Махаббат өзі сағыныштардан жаралған.



Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз

Мен мұқалып, мүжілдім де үгілдім

  • 0
  • 0

Мен мұқалып, мүжілдім де үгілдім,
Тас түнекті бұ тірліктен түңілдім.
Опындырды басқа жайттар
Қорықпаймын,

Толық

Жүзіңді әжім басқан

  • 0
  • 1

Жүзіңді әжім басқан,
Кәрілік жеткені ме?
Сенде ғой қазына асқан,
Бұл өмір өтпелі ме?

Толық

Дір-дір еткен қурайлар қалтырады

  • 0
  • 0

Дір-дір еткен қурайлар қалтырады,
Сарқыраған су мұз боп жалтырады.
Ақ далаға қар басқан аңтарылып,
Ақ таяқ ап Әділбек шал тұрады.

Толық

Қарап көріңіз