Өлең, жыр, ақындар

Сен бе едің мені айырып тастар ырқымнан

  • 13.02.2021
  • 0
  • 1
  • 586
Сен бе едің мені айырып тастар ырқымнан,
Ғашық боп қалдым – көрдім де бірден сыртыңнан.
Ішімде дауыл, жарқылдап жатыр нажағай,
Тұнжырап жүрмін, білмессің әсте шырқымнан.
Бүлдіршін кейпің сезімді алды тұмшалап,
Мүсәпір күйге түспеп ем бұрын мұнша нақ.
Жолықпай кеткен бір бейне ме едің мәңгілік?
Күнелтіп жүрмін, жете алмай саған күн санап.
Көрсем де жиі, жаныңа жақын бара алман,
Тілдесу ғана сенімен жеке – бар арман.
Табысып кетсек дәл мұндай ыстық болмас шын,
Махаббат өзі сағыныштардан жаралған.



Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз

Бозжорға

  • 0
  • 0

Бозжорға, жорғаңа бас төгiлдiрiп,
Жарасып алқымыңа өмiлдiрiк.
Көз жұмған мәпелеген иең сенiң,
Ен жайлап, epкін жүрген жерiңдi ұмыт.

Толық

Сасық көкек

  • 0
  • 0

Келбетке
Бөгделерміз, жоқ тіпті пана баста,
Ешкім бізді «адам» деп санамас та.
Білім іздеп келгенбіз қыр төсінен,

Толық

Осы кеудем түбінде алып тынар

  • 0
  • 0

Осы кеудем түбінде алып тынар,
Өмірімнің бетінде қалытқы бар.
Қалай ғана қиямын қара жерге,
Жүрегімді жерлеуге сауық құмар?

Толық

Қарап көріңіз