Өлең, жыр, ақындар

Перідей сұлу періште пешенемдегі

  • 13.02.2021
  • 0
  • 1
  • 1413
Перідей сұлу періште пешенемдегі,
Сен тіккен отау – жұмақтай, кесел енбеді.
Еміздіктетіп сезімді ессіздендірдің,
Махаббат – шарап меймілдеп, еселенбеді.
Жатырсың менен хабарсыз, жарығым, қашық,
Уайым уды жұтамыз, арыдық ашып.
Маңдайың жарық, жылтырар күміс кекілің,
Сағынышымның сарқылмас сарығын басып.
Жарылқай қояр жалғанда тәңірі кімді?
Хикметтеріне жетелер қарымы мыңды.
Тірлікті кешіп жатырмыз күн жұбатумен,
Жалғыздығым-ақ түтетті қаңырығымды.
Зәумен бір келсең, не етемін?
Жарыламын ба?
Қабырға сөккен құсадан арыламын ба?
Арман ғой бәрі, қиялым – қысырақ үйір,
Жеткізбей қойдың, жалған-ай, тары бағыңа.
Сатқа ұрғандай-ақ жүдедім, тұңғиық батып,
Мазасыз ойлар жүрген жоқ түнде ұйықтатып.
Середек иттей сенделем із кесіп таңға,
... Отырсаң, ботам, тіліңді жымиып қатып.



Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз

Қара кер ат астымда жайтаңдаған

  • 0
  • 0

Қара кер ат астымда жайтаңдаған,
Нөпір халық сұқ қадап, «пай-пайлаған».
Делебемді қоздыртты дақбырт, мадақ,
Жазық болып көрінді қайқаң маған.

Толық

Жүрегіңде атқан таңдай гүл-үміт

  • 0
  • 0

Жүрегіңде атқан таңдай гүл-үміт,
Жанарыңнан тұрар бәрі білініп.
Сол бір дәулет: тек мен үшін жаралған,
Кетпесе екен уыз қалпың бүлініп.

Толық

Көңілім де, көше де ала-көбең

  • 0
  • 1

Көңілім де, көше де ала-көбең,
Жапа-жалғыз қалдым-ау қалада мен.
Қош айтысып, аттанып кете бардың,
«Дір-дір етіп, уыздай бала денең».

Толық

Қарап көріңіз