Жанарлары мөлдіреп, аясына мұң тұнған
- 0
- 0
Жанарлары мөлдіреп, аясына мұң тұнған,
Жұдырықтай жүрегі аттай тулап, бұлқынған.
Нарттай жанар бет-өңі – сұрланыпты болмашы,
Ренжітті кім білер, бәлки содыр жолдасы.
Келбетке
Тәп-тәтті қылығың,Былдырың шырын-бал.
Сеп-селдір тұлымың,
Айналдым мұрыннан.
Асқан бір тентегім,
Ақылдан адасың.
Кәмпитті ен-тегін,
Әжеңнен аласың.
Тілің де «апалап»,
Шыққан ед алғашқы.
Көздерің боталап,
Қуасың Маубасты
Айтпай-ақ «атаны»,
Келдің сен екіге.
Ауыл ек баталы,
Баспас па бетіме?
Мүмкін бұл қата сын,
Тымағын атаңның,
Жастанып жатасың,
Жамылып шапанын.
... Көше еді тым ұзын,
Келеміз пәс өрмен.
Шыр етті уыз үн:
«Ата!» деп.
... әсермен.
Ұстап ап ерше тік,
Ышқырын шортидың.
Тұрдың сен көрсетіп,
Суретін Горькийдің.
-
- Архимед
- Оноре де Бальзак
- Александр Пушкин
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі