Өлең, жыр, ақындар

Ғалам мені құрсағында

  • 21.02.2021
  • 0
  • 0
  • 571
Ғалам мені құрсағында
Тербетті,
Бұлттан жасап орап қойды жөргекті.
Қоржынына салды дағы
Құнтитып,
Ақ боз атпен аралатты жер-көкті.
Көкжиектің кеңдігіне сүйіндім,
Мақпал түннің бұйымымен киіндім.
Періштелер қасына ертіп жүргенде,
Керегі жоқ алтын деген
Үйіндің.
Есейгенде пенде еліне
Әкелді,
Сонда көрдім алғашқы рет әкемді.
Тәңір Көктің қойнындағы ғұмырға,
Қайта оралар
Туар ма екен сәт енді?..
Мына жерде бәлекетпен былықтым,
Ібіліспен індін құрып,
Ылықтым.
Жадылады басымды бір жалмауыз,
Көк елінің көсемдігін ұмыттым.
Кетті қайтып періштелер,
Түңіліп,
Әзер келем сіңіріме
Ілініп.
Құрсағында
Әлдилеген сол ғалам,
Көр кеудеме зер салады
Үңіліп ...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Баса алмайтын шығармын солығымды

  • 0
  • 0

Баса алмайтын шығармын солығымды,
Сыр ашатын адамның жоғы – мұңды.
Ісіп кеткен бет-аузым көнектей боп,
Араладым, өлілер, қорымыңды.

Толық

Тасынған көңіл сап тынды

  • 0
  • 0

Тасынған көңіл сап тынды,
Қорғасын сынды құйылған.
Қарашығыма қақ тұнды,
Қара су ағып миымнан.

Толық

Ызың-ызың, жарықшағы ағаштың

  • 0
  • 0

Ызың-ызың, жарықшағы ағаштың,
Естіледі үні сынды алаштың.
Тыр жалаңаш далам қалды лыпасыз,
Неге заман, тәлейімен таластың?

Толық

Қарап көріңіз