Өлең, жыр, ақындар

Тұсау

  • 14.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1164
Сөз өнері дертпен тең.
Абай.

Аймағымды, аулымды ырза қылмай,
Соңғы кезде жыр неге жүр жазылмай?!
Жұмақ, тамұқ — екі өмір,
Шабытсыз шақ
Тамұқтың да Жаһаннам — түп жағындай.
Құтылмадым, жыр, сенің азабыңнан,
Ерте өлермін мен, сірә, ажалымнан.
Пұшайман боп отырмын,
Діндар құсап
Бес уақыт намазын қаза қылған.
Өлең күтіп елім мен жұртым жатыр,
Маған енді дейтіндей "сілкін, батыр!"
Жырсыз өткен күніме
О дүниеде
Жауап алар сықылды Мүңкір-Нәңкір...
Өлер болдым дертімнен жазыла алмай,
Мен күткен жыр енді-енді жазылардай.
Отырармын мен де ертең —
Қағбаға кеп,
Күнәсінен арылған қажылардай...

1986 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ағаштар жыры

  • 0
  • 1

Күннің нұры төгілмеген түс қалмай,
Қыс қыңсылап жылап кетті мыстандай.
Ағаштардың тілі шығып әп - сәтте,
Сайрап берді жапырақтар құс таңдай.

Толық

Жат жерліктер жайлы жыр

  • 0
  • 0

Біз ешкімді деп бөлмедік:
"Жат жерлік." —
Жат жерлікке пана бердік, тақ бердік; 
Жат жерлікке қала бердік, ат бердік;

Толық

Естелік

  • 0
  • 0

Жетті де ұшып дос - құсым,
(Бақ еді ол түске енбеген)
Әкелді сәлем: "кешкісін Төрткүлді жаққа кел!" — деген.
Ынтықтық емсіз дерт білем,

Толық

Қарап көріңіз