Өлең, жыр, ақындар

Тұсау

  • 14.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1279
Сөз өнері дертпен тең.
Абай.

Аймағымды, аулымды ырза қылмай,
Соңғы кезде жыр неге жүр жазылмай?!
Жұмақ, тамұқ — екі өмір,
Шабытсыз шақ
Тамұқтың да Жаһаннам — түп жағындай.
Құтылмадым, жыр, сенің азабыңнан,
Ерте өлермін мен, сірә, ажалымнан.
Пұшайман боп отырмын,
Діндар құсап
Бес уақыт намазын қаза қылған.
Өлең күтіп елім мен жұртым жатыр,
Маған енді дейтіндей "сілкін, батыр!"
Жырсыз өткен күніме
О дүниеде
Жауап алар сықылды Мүңкір-Нәңкір...
Өлер болдым дертімнен жазыла алмай,
Мен күткен жыр енді-енді жазылардай.
Отырармын мен де ертең —
Қағбаға кеп,
Күнәсінен арылған қажылардай...

1986 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түнгі қиял

  • 0
  • 0

Иелік етіп тұрғанда қара түн даламда,
Қап-қара сұлулық жайғанда қанатын ғаламға,
Сапарға шықса боз атпен бозбала-ғашық,
Тыныштық даусын шу дүние жаңа тыңдағанда.

Толық

Жан – тер

  • 0
  • 0

Біссіміллә! —
Сөз басы,
Тіл тиегін қозғашы,
Нәр бере гөр шабытқа,

Толық

Көңіліне келіп қалар...

  • 0
  • 0

...Біздің Дала көнбістіктен көнге айналған тәрізді.
Өз ұлдары өгей шығып жүректен қан ағызды.
Парыз қайда алдындағы ертең келер ұрпақтың?
Қайда асырдық әруақтарға төленбеген қарызды?!. —

Толық

Қарап көріңіз