Өлең, жыр, ақындар

Тұсау

  • 14.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1246
Сөз өнері дертпен тең.
Абай.

Аймағымды, аулымды ырза қылмай,
Соңғы кезде жыр неге жүр жазылмай?!
Жұмақ, тамұқ — екі өмір,
Шабытсыз шақ
Тамұқтың да Жаһаннам — түп жағындай.
Құтылмадым, жыр, сенің азабыңнан,
Ерте өлермін мен, сірә, ажалымнан.
Пұшайман боп отырмын,
Діндар құсап
Бес уақыт намазын қаза қылған.
Өлең күтіп елім мен жұртым жатыр,
Маған енді дейтіндей "сілкін, батыр!"
Жырсыз өткен күніме
О дүниеде
Жауап алар сықылды Мүңкір-Нәңкір...
Өлер болдым дертімнен жазыла алмай,
Мен күткен жыр енді-енді жазылардай.
Отырармын мен де ертең —
Қағбаға кеп,
Күнәсінен арылған қажылардай...

1986 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шамығұлдың шағынуы

  • 0
  • 0

Домбырам менің, боздашы ең ақырғы рет,
Меңіреу мынау дүниеге білдірт дауысыңды.
Торғай ұшса да төбеден тоңатын жүрек
Сөніп барады... білтесі жым-жырт таусылды.

Толық

Суық үрей жортып жүр

  • 0
  • 0

Суық үрей жортып жүр жер бетінде,
Ұйқыдағы үңілед елге түнде —
Сілекейлі ақсиған жұлдыз - азу,
Ай - көзі бар ақшиған келбетінде.

Толық

Отман - тау

  • 0
  • 0

Отман Тау! Мен қайтейін биігіңді,
Иіріп бір жағыңа Иіріңді.
Жиырып бір жағыңа бүйі құмды,
Кей кезде тас төбеңнен ай туғанда,

Толық

Қарап көріңіз