Өлең, жыр, ақындар

Тұсау

  • 14.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1260
Сөз өнері дертпен тең.
Абай.

Аймағымды, аулымды ырза қылмай,
Соңғы кезде жыр неге жүр жазылмай?!
Жұмақ, тамұқ — екі өмір,
Шабытсыз шақ
Тамұқтың да Жаһаннам — түп жағындай.
Құтылмадым, жыр, сенің азабыңнан,
Ерте өлермін мен, сірә, ажалымнан.
Пұшайман боп отырмын,
Діндар құсап
Бес уақыт намазын қаза қылған.
Өлең күтіп елім мен жұртым жатыр,
Маған енді дейтіндей "сілкін, батыр!"
Жырсыз өткен күніме
О дүниеде
Жауап алар сықылды Мүңкір-Нәңкір...
Өлер болдым дертімнен жазыла алмай,
Мен күткен жыр енді-енді жазылардай.
Отырармын мен де ертең —
Қағбаға кеп,
Күнәсінен арылған қажылардай...

1986 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қаңбақ хикаясы

  • 0
  • 0

Қарады да дүбіліскен жан-жаққа,
Әруақ бітті,
Желік кірді қаңбаққа.
Қозғап көрді тамырларын әуелі,

Толық

Сыр

  • 0
  • 0

Тұлпарым тізгінін сүзіп,
Көктемде бір келіп кеткем.
Мен сонда үздігіп күліп,
Күлкіме тұрды еріп көктем.

Толық

Арбасу

  • 0
  • 0

Қылығыңмен қытықтап,
күлім қағып,
Алардай-ақ ақынның жынын қағып,
Өртемек боп жанымды,

Толық

Қарап көріңіз