Өлең, жыр, ақындар

Тұсау

  • 14.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1257
Сөз өнері дертпен тең.
Абай.

Аймағымды, аулымды ырза қылмай,
Соңғы кезде жыр неге жүр жазылмай?!
Жұмақ, тамұқ — екі өмір,
Шабытсыз шақ
Тамұқтың да Жаһаннам — түп жағындай.
Құтылмадым, жыр, сенің азабыңнан,
Ерте өлермін мен, сірә, ажалымнан.
Пұшайман боп отырмын,
Діндар құсап
Бес уақыт намазын қаза қылған.
Өлең күтіп елім мен жұртым жатыр,
Маған енді дейтіндей "сілкін, батыр!"
Жырсыз өткен күніме
О дүниеде
Жауап алар сықылды Мүңкір-Нәңкір...
Өлер болдым дертімнен жазыла алмай,
Мен күткен жыр енді-енді жазылардай.
Отырармын мен де ертең —
Қағбаға кеп,
Күнәсінен арылған қажылардай...

1986 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кешкі нұрмен қоштасу

  • 0
  • 0

Енді саған мен мәңгі - "мен" емеспін,
Тереземнен, кешкі нұр, неге көштің?
Кетіп бара жатырсың арасында,
Кешкі қырда гүл кешкен көп елестің.

Толық

Жүрек

  • 0
  • 0

Маңдайымнан сипады ерте ұлы елім,
Ұлы елімнің ақтаймын деп тілегін,
Тұғырдағы тастүлектей түледім.
Ұстап мініп жырдың бұла күреңін,

Толық

Тағы да тұлпар туралы

  • 0
  • 0

Пай, пай, мынау тұлпардың тұрпатын - ай,
Көрген қызық осыған жүр татымай.
"Ыза қылған қолыма бір тигізбей",
Менің де бар Абайлық сырқатым - ай.

Толық

Қарап көріңіз