Өлең, жыр, ақындар

Шимайланған алақан

  • 04.03.2021
  • 0
  • 0
  • 360
Шимайланған алақан – шиыр-шиыр жолдарым,
Бақытым деп күтіп ем, сен де бақыт болмадың.
Жанардағы бір сезім жылай-жылай суалып,
Көрмейсің бе көңілім бірте-бірте солғанын.
Тағы алдымда шұбылып тарам-тарам жол жатыр,
Ұстай алмай үмітті қарманады қол да құр.
Жетегіңе ілессем, түнекке енбес деп едім,
Күздің басып тұманы, адастырды ол да ақыр.
Жасқа толы жүректің ішінде Жан тұншығып,
Батып кетіп барады, көзім отыр мұң сығып.
Тұманын-ай даланың, тұманын-ай сананың,
Қуантады қай күні көкжиектен Күн шығып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жастық

  • 0
  • 0

Түнімен айтылып сырларым,
Көңілдің көбесі сөгілді.
Жасыма жазылған жырларым,
Жастығым, өзіңе төгілді.

Толық

Бiр күн елес

  • 0
  • 0

Бiр күн елес –
Сағынышым пәнилiк,
Жанмен бiрге аттанатын жұмаққа.
Сенi ғана таниды, ұқ.

Толық

Теңіз – ой, мың шығып, мың баттым

  • 0
  • 0

Теңіз – ой, мың шығып, мың баттым.
Біреуге – сырсандық, біреуге жұмбақпын.
Жанымды жанардан оқыған
өзіңіз едіңіз, қымбаттым.

Толық

Қарап көріңіз