Өлең, жыр, ақындар

Шимайланған алақан

  • 04.03.2021
  • 0
  • 0
  • 499
Шимайланған алақан – шиыр-шиыр жолдарым,
Бақытым деп күтіп ем, сен де бақыт болмадың.
Жанардағы бір сезім жылай-жылай суалып,
Көрмейсің бе көңілім бірте-бірте солғанын.
Тағы алдымда шұбылып тарам-тарам жол жатыр,
Ұстай алмай үмітті қарманады қол да құр.
Жетегіңе ілессем, түнекке енбес деп едім,
Күздің басып тұманы, адастырды ол да ақыр.
Жасқа толы жүректің ішінде Жан тұншығып,
Батып кетіп барады, көзім отыр мұң сығып.
Тұманын-ай даланың, тұманын-ай сананың,
Қуантады қай күні көкжиектен Күн шығып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ қарыңды сағындың ба, қара жер

  • 0
  • 0

Ақ қарыңды сағындың ба, қара жер,
Өткен күнге жете алмай өкiнiп.
Аяп сенi ағаш дедi:
“Ала бер,

Толық

Сізден хабар үзілді

  • 0
  • 0

Сізден хабар үзілді...
Кеше көктем тарту еткен
Үмітімді күз ілді.
Өзіңізсіз өтіп жатқан

Толық

Жылап тұрған аспан емес, мен едiм

  • 0
  • 0

Жылап тұрған аспан емес, мен едiм,
Жанарыңның жасын отын сағынып.
Аңсағанда тамшыларды төгемiн,
Көкке барып, бұлт жейдемдi жамылып.

Толық

Қарап көріңіз