Өлең, жыр, ақындар

Біреу келіп жүрегімді қанжарлап

  • 10.03.2021
  • 0
  • 0
  • 531
Біреу келіп жүрегімді қанжарлап,
Сорғалайды сорым қайнап қан қарға ақ.
Көп ит қуған киіктей боп ентігіп,
Қарғитындай қал кешемін жардан нақ...
Сондай сәтте сыбырлайды періште,
Қайтарады кеткен ойды теріске.
Аямайтын пенделер бар ешкімді,
Жүректерін айналдырған берішке.
Қысымында қалған кезде көкбеттің,
Көз алдыма көктемімді көлбеттің.
Ақ періштем, өлең болып сен келдің,
Тік көтеріп рухымды өрлеттің.
О, ару жыр, сен болмасаң тозамын,
Тұнығыңа жудым жүрек тозаңын.
Шымыр-шымыр... бойым нұрға балқыды,
Дәл бабында қалықтады өз әнім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

«Қолда – деп – аталарым!» сөз алғасын

  • 0
  • 0

«Қолда – деп – аталарым!» сөз алғасын,
Түсіндім, бұл мақсатпен оза алмасын.
Бақ талас, атақ қуған бөлек-бөлек,
Әр ру жасағасын өз «Алласын».

Толық

Қараңғыдан жол тауып

  • 0
  • 0

Ел үмітін шығу үшін дәл ақтап,
Түк мақсатсыз шаппау керек далақтап.
Даласы мен ұлтын сүйе білетін,
Болу керек жарқыраған жаны аппақ.

Толық

Айналып келіп тәніңді

  • 0
  • 0

Айналып келіп тәніңді,
Жүрегіңе құятын,
Ағысы барда қаныңның,
Тірліктен үлес жиясың.

Толық

Қарап көріңіз