Өлең, жыр, ақындар

Біреу келіп жүрегімді қанжарлап

  • 10.03.2021
  • 0
  • 0
  • 462
Біреу келіп жүрегімді қанжарлап,
Сорғалайды сорым қайнап қан қарға ақ.
Көп ит қуған киіктей боп ентігіп,
Қарғитындай қал кешемін жардан нақ...
Сондай сәтте сыбырлайды періште,
Қайтарады кеткен ойды теріске.
Аямайтын пенделер бар ешкімді,
Жүректерін айналдырған берішке.
Қысымында қалған кезде көкбеттің,
Көз алдыма көктемімді көлбеттің.
Ақ періштем, өлең болып сен келдің,
Тік көтеріп рухымды өрлеттің.
О, ару жыр, сен болмасаң тозамын,
Тұнығыңа жудым жүрек тозаңын.
Шымыр-шымыр... бойым нұрға балқыды,
Дәл бабында қалықтады өз әнім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұйқылының парқы не ояуменен

  • 0
  • 0

Ұйқылының парқы не ояуменен,
Өлі тәнге оны мен таяу дер ем.
Көзі ашықты ақ нұрлар аймаласа,
Ұйқы қоңыр қоршалар бояуменен.

Толық

Мейлі қыз, мейлі, жаным, ұл табыңыз

  • 0
  • 0

Мейлі қыз, мейлі, жаным, ұл табыңыз,
Бөлшегің, ол да сенің бір тәніңіз.
Жолына адамдықтың салсаң нақтап,
Нұр шашар болашаққа ұрпағыңыз.

Толық

Жүрегіңде кір бар екен күңгірттеу

  • 0
  • 0

«Діннен өлең бұрын болған» – дейсіз бе?
Шайтан түртіп миға түсті ой сізге.
Әсершілдік қателікке жетелеп,
Басыңыздың қамын ғана жейсіз бе?!

Толық

Қарап көріңіз