Өлең, жыр, ақындар

Біреу келіп жүрегімді қанжарлап

  • 10.03.2021
  • 0
  • 0
  • 452
Біреу келіп жүрегімді қанжарлап,
Сорғалайды сорым қайнап қан қарға ақ.
Көп ит қуған киіктей боп ентігіп,
Қарғитындай қал кешемін жардан нақ...
Сондай сәтте сыбырлайды періште,
Қайтарады кеткен ойды теріске.
Аямайтын пенделер бар ешкімді,
Жүректерін айналдырған берішке.
Қысымында қалған кезде көкбеттің,
Көз алдыма көктемімді көлбеттің.
Ақ періштем, өлең болып сен келдің,
Тік көтеріп рухымды өрлеттің.
О, ару жыр, сен болмасаң тозамын,
Тұнығыңа жудым жүрек тозаңын.
Шымыр-шымыр... бойым нұрға балқыды,
Дәл бабында қалықтады өз әнім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Нәпсі

  • 0
  • 0

Таразыны бұрыннан дәл басатын,
Нәпсі менен қанағат арбасатын.
Өшіккенмен жеңе алмай бірін-бірі,
Ми ішінде күресі жалғасатын.

Толық

Қағаздың бетіндегі ізім менің

  • 0
  • 0

Тордағы арыстандай аласұрдым,
Қылғытты тірлігімді қара сұр күн.
Жүрекке қырау қатқан секілденді,
Көрмеген жақсылығын жанашырдың.

Толық

Толқып отырмын

  • 0
  • 0

Толқып отырмын,
Түк бітірмегенімнен қорқып отырмын.
Тек қана қиял мұхитын кезіп,
Арман байлығына шолпып отырмын.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар