Өлең, жыр, ақындар

Біреу келіп жүрегімді қанжарлап

  • 10.03.2021
  • 0
  • 0
  • 389
Біреу келіп жүрегімді қанжарлап,
Сорғалайды сорым қайнап қан қарға ақ.
Көп ит қуған киіктей боп ентігіп,
Қарғитындай қал кешемін жардан нақ...
Сондай сәтте сыбырлайды періште,
Қайтарады кеткен ойды теріске.
Аямайтын пенделер бар ешкімді,
Жүректерін айналдырған берішке.
Қысымында қалған кезде көкбеттің,
Көз алдыма көктемімді көлбеттің.
Ақ періштем, өлең болып сен келдің,
Тік көтеріп рухымды өрлеттің.
О, ару жыр, сен болмасаң тозамын,
Тұнығыңа жудым жүрек тозаңын.
Шымыр-шымыр... бойым нұрға балқыды,
Дәл бабында қалықтады өз әнім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жан - нәресте

  • 0
  • 0

Пенделіктің ажырғысын
алып тастай алмадым,
Іс бітірер ертең бар деп өзімді-өзім алдадым.
Тән топырақ болғандықтан

Толық

Аллаһтан тілеп арманды

  • 0
  • 0

Аллаһтан тілеп арманды,
Жеткізе гөр деп жалындым.
Өзіне бұрған арнамды,
Тоғаны еттім жанымның.

Толық

Емдеңіз

  • 0
  • 0

Өмір – ғажап, өмір – сырлы, өмір – таң,
Тұншығасың қиялыңмен шомылсаң.
Уақыт – қиқар, әміріңе көнбейді,
Ми – мазасыз, жүрек – кірбең, көңіл – шаң.

Толық

Қарап көріңіз