Өлең, жыр, ақындар

Біреу келіп жүрегімді қанжарлап

  • 10.03.2021
  • 0
  • 0
  • 470
Біреу келіп жүрегімді қанжарлап,
Сорғалайды сорым қайнап қан қарға ақ.
Көп ит қуған киіктей боп ентігіп,
Қарғитындай қал кешемін жардан нақ...
Сондай сәтте сыбырлайды періште,
Қайтарады кеткен ойды теріске.
Аямайтын пенделер бар ешкімді,
Жүректерін айналдырған берішке.
Қысымында қалған кезде көкбеттің,
Көз алдыма көктемімді көлбеттің.
Ақ періштем, өлең болып сен келдің,
Тік көтеріп рухымды өрлеттің.
О, ару жыр, сен болмасаң тозамын,
Тұнығыңа жудым жүрек тозаңын.
Шымыр-шымыр... бойым нұрға балқыды,
Дәл бабында қалықтады өз әнім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Осындай да бола ма екен тоқырау?

  • 0
  • 0

Осындай да бола ма екен тоқырау?
Мені біреу «байлап» тастап отыр-ау!
Қырық деген қамал алар кезім ғой,
Опыратын, жапыратын осынау.

Толық

Абайын ұрпақ таныса

  • 0
  • 0

Шанағын көздің жас кептей,
Биікке қадам басты ептей.
Тәуелсіз елге айналды,
Абайын халқы әспеттей.

Толық

Жылдар жылжып өтеді, жылыстайды

  • 0
  • 0

Жылдар жылжып өтеді, жылыстайды,
Тебіренбесе жүрегің жыр ұшпайды.
Бақыт та бір жолаушы қонып өтер,
Дүниенің тұтқасын кім ұстайды?!

Толық

Қарап көріңіз