Өлең, жыр, ақындар

Жан - нәресте

  • 10.03.2021
  • 0
  • 0
  • 462
Пенделіктің ажырғысын
алып тастай алмадым,
Іс бітірер ертең бар деп өзімді-өзім алдадым.
Тән топырақ болғандықтан
жерге тарта береді,
Ұйқы арсыздың қызығына
ешқашан да қанбадым.
Мен келемін ұтылумен
тірлік дойбы – тіресте,
Қайта келу қайдан болсын
адамдықтың түрі өшсе.
Қолым бармай қожырасам
қойған үлкен мақсатқа,
Арманымнан алыстайтын
арбап мені түн өтсе...
Рухым әлсіз болғандықтан
ұйқым арсыз болып тұр,
Төзім берші, төреші Аллаһ,
көкіреке толып нұр.
Тән жетектеп тәлкек етті,
жан нәресте есеймей,
Аллаһ, мені құдіретті қуатыңа жолықтыр!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аспан асты

  • 0
  • 0

Ойларым мақсат еткен тірліктегі,
Қаншама қамшы бастым, бір бітпеді.
Ғұмырдың қырық жылын қыр асырдым,
Сонда да жұрттан асып, білдік нені?!

Толық

Иман күзетші

  • 0
  • 0

Періштем – қатал тергеушім,
Әзәзіл – алдар жақтаушым.
Менмендік – құртар көрнеу сұм,
Сабырым ғана – сақтаушым.

Толық

Өзіммен шайқасып келем

  • 0
  • 0

Ей, менің, өтіп жатқан минуттарым,
Өмірдің жұқтыр бойға сый қып, нәрін.
Тамаша, қызық, думан, әуестіктің,
Бұл күнде жиыстырып, қидық бәрін.

Толық

Қарап көріңіз