Өлең, жыр, ақындар

Жан - нәресте

  • 10.03.2021
  • 0
  • 0
  • 377
Пенделіктің ажырғысын
алып тастай алмадым,
Іс бітірер ертең бар деп өзімді-өзім алдадым.
Тән топырақ болғандықтан
жерге тарта береді,
Ұйқы арсыздың қызығына
ешқашан да қанбадым.
Мен келемін ұтылумен
тірлік дойбы – тіресте,
Қайта келу қайдан болсын
адамдықтың түрі өшсе.
Қолым бармай қожырасам
қойған үлкен мақсатқа,
Арманымнан алыстайтын
арбап мені түн өтсе...
Рухым әлсіз болғандықтан
ұйқым арсыз болып тұр,
Төзім берші, төреші Аллаһ,
көкіреке толып нұр.
Тән жетектеп тәлкек етті,
жан нәресте есеймей,
Аллаһ, мені құдіретті қуатыңа жолықтыр!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дауыссыз үн

  • 0
  • 0

Малыңыз жарылқамас жиған сіздің,
Мәнсәбің мақтан емес, тидаусыз күн.
Үніне құлағың сал періштенің,
Бірі боп кетпеу үшін имансыздың.

Толық

Ұйқылының парқы не ояуменен

  • 0
  • 0

Ұйқылының парқы не ояуменен,
Өлі тәнге оны мен таяу дер ем.
Көзі ашықты ақ нұрлар аймаласа,
Ұйқы қоңыр қоршалар бояуменен.

Толық

Толқын

  • 0
  • 0

Дүние – толқын, бетіндей ол теңіздің,
Бірінен соң бірі жатқан ұласып.
Әмірімен Аллаһ деген Иеміздің
Кетер бәрі көкжиек пен қыр асып...

Толық

Қарап көріңіз