Өлең, жыр, ақындар

Жан - нәресте

  • 10.03.2021
  • 0
  • 0
  • 387
Пенделіктің ажырғысын
алып тастай алмадым,
Іс бітірер ертең бар деп өзімді-өзім алдадым.
Тән топырақ болғандықтан
жерге тарта береді,
Ұйқы арсыздың қызығына
ешқашан да қанбадым.
Мен келемін ұтылумен
тірлік дойбы – тіресте,
Қайта келу қайдан болсын
адамдықтың түрі өшсе.
Қолым бармай қожырасам
қойған үлкен мақсатқа,
Арманымнан алыстайтын
арбап мені түн өтсе...
Рухым әлсіз болғандықтан
ұйқым арсыз болып тұр,
Төзім берші, төреші Аллаһ,
көкіреке толып нұр.
Тән жетектеп тәлкек етті,
жан нәресте есеймей,
Аллаһ, мені құдіретті қуатыңа жолықтыр!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өртеніп менің өзегім

  • 0
  • 0

Өртеніп менің өзегім,
Демімнен жалын атады.
Өзіме жат боп өз елім,
Жүректі көздеп атады.

Толық

Белгісіз болғандықтан ертеңгі күн

  • 0
  • 0

Белгісіз болғандықтан ертеңгі күн,
Естілер жер бетіне өлшемді үнім.
Табиғат – бір Алланың мұғжизасы,
Кеудеме қондырамын көркемдігін.

Толық

Ерім менің мойныма кете берді

  • 0
  • 0

Ерім менің мойныма кете берді,
Көп көріп ем көктемде көтеремді.
Сүйеу көрмей сүреңсіз тіршілігім,
Бір жығылып, бір тұрып өте берді.

Толық

Қарап көріңіз