Өлең, жыр, ақындар

Жан - нәресте

  • 10.03.2021
  • 0
  • 0
  • 526
Пенделіктің ажырғысын
алып тастай алмадым,
Іс бітірер ертең бар деп өзімді-өзім алдадым.
Тән топырақ болғандықтан
жерге тарта береді,
Ұйқы арсыздың қызығына
ешқашан да қанбадым.
Мен келемін ұтылумен
тірлік дойбы – тіресте,
Қайта келу қайдан болсын
адамдықтың түрі өшсе.
Қолым бармай қожырасам
қойған үлкен мақсатқа,
Арманымнан алыстайтын
арбап мені түн өтсе...
Рухым әлсіз болғандықтан
ұйқым арсыз болып тұр,
Төзім берші, төреші Аллаһ,
көкіреке толып нұр.
Тән жетектеп тәлкек етті,
жан нәресте есеймей,
Аллаһ, мені құдіретті қуатыңа жолықтыр!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дүние қарайтындай...

  • 0
  • 0

Көркем сөзге, иманға селт етпейді,
Өнегелі өлеңді ертек дейді.
Жұдырыққа сыйынып бас иеді,
Боксшының жік-жігін бөлшектейді...

Толық

Өзгелердің миын шұқыр кездікпен

  • 0
  • 0

Өзгелердің миын шұқыр кездікпен,
Ақымақтан құтылмадық, ездіктен.
Жүрегімді жирендіріп қырттығы,
Тікен болып қадалады сөз біткен.

Толық

Өзгенің қолында жүр еркіндігім

  • 0
  • 0

Бұл күнде білер дейсің сертімді кім?
Іздеген жиһанкезбін жер кіндігін.
Өзіме қайтаруға тиістімін,
Өзгенің қолында жүр еркіндігім.

Толық

Қарап көріңіз