Өмір
- 0
- 0
Ойларым жолдас боп алды түндермен кілең,
Тағатсыз іздеп келемін күн-бейнеңді мен.
Кезіге қалсақ, жүрегім нұрланса-дағы,
Көрсетем жұртқа сұрланып үлгерген рең.
Алматы
Алматы, өзің айтшы жөн бе мұным,Өлеңнен озып кетсе пенделігім?
Жанымды жауын жуып жылайын бір,
Қосылып аспаныңа мен де бүгін.
Даңғылыңдай тағдырдан бос өтер кім,
Жалғыздықпен туғалы дос екенмін.
Алматы, ию-қию көшелерің,
Шимайы емес пе екен пешенемнің?!
Жаңбырыңды аяулы құрбым еттім,
Күттік біз тағат таппай жырды көп күн.
Лүпілінен қуат ап, тірі жүрмін,
Алматы, сенде соққан мың жүректің.
Асқарыңнан өзімді таныдым мен,
Жан дертіме бәрібір ауылым ем!!!
Алматы, дәл осылай тұрсаң болды –
Шығарып сап, қарсы алып жауыныңмен...
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі