Өлең, жыр, ақындар

Алматы

  • 05.04.2021
  • 0
  • 0
  • 618
Алматы, өзің айтшы жөн бе мұным,
Өлеңнен озып кетсе пенделігім?
Жанымды жауын жуып жылайын бір,
Қосылып аспаныңа мен де бүгін.

Даңғылыңдай тағдырдан бос өтер кім,
Жалғыздықпен туғалы дос екенмін.
Алматы, ию-қию көшелерің,
Шимайы емес пе екен пешенемнің?!

Жаңбырыңды аяулы құрбым еттім,
Күттік біз тағат таппай жырды көп күн.
Лүпілінен қуат ап, тірі жүрмін,
Алматы, сенде соққан мың жүректің.

Асқарыңнан өзімді таныдым мен,
Жан дертіме бәрібір ауылым ем!!!
Алматы, дәл осылай тұрсаң болды –
Шығарып сап, қарсы алып жауыныңмен...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қырық үш

  • 0
  • 0

Қырық үш жас,
Алдамағын мені енді!
Самайымда сен қатырған ақ қырау,
Жанарымда - шаттық та жоқ,

Толық

Қарсылық

  • 0
  • 0

Такаппар Дүние,
Мені де көрші енді!
Шегір көздерден,
небір сөздерден тіктедім еңсемді.

Толық

Ғұмыр

  • 0
  • 0

Тағы, міне, телідім жырды мұңға,
Адам түгіл,маған бұл қала бөтен...
Менің сәби – Сезімім шындығында –
Тек Өмірге еркелей алады екен!

Толық

Қарап көріңіз