Өлең, жыр, ақындар

Алматы

  • 05.04.2021
  • 0
  • 0
  • 425
Алматы, өзің айтшы жөн бе мұным,
Өлеңнен озып кетсе пенделігім?
Жанымды жауын жуып жылайын бір,
Қосылып аспаныңа мен де бүгін.

Даңғылыңдай тағдырдан бос өтер кім,
Жалғыздықпен туғалы дос екенмін.
Алматы, ию-қию көшелерің,
Шимайы емес пе екен пешенемнің?!

Жаңбырыңды аяулы құрбым еттім,
Күттік біз тағат таппай жырды көп күн.
Лүпілінен қуат ап, тірі жүрмін,
Алматы, сенде соққан мың жүректің.

Асқарыңнан өзімді таныдым мен,
Жан дертіме бәрібір ауылым ем!!!
Алматы, дәл осылай тұрсаң болды –
Шығарып сап, қарсы алып жауыныңмен...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмір

  • 0
  • 0

Ойларым жолдас боп алды түндермен кілең,
Тағатсыз іздеп келемін күн-бейнеңді мен.
Кезіге қалсақ, жүрегім нұрланса-дағы,
Көрсетем жұртқа сұрланып үлгерген рең.

Толық

Әже

  • 0
  • 0

Өсиет айтсаң өзіңді тыңдарым анық,
Ұялмай оқып берейін жырларымды алып.
Танымай кейде қалар деп қорқамын, Әже
Жылда бір барып...

Толық

Ғұмыр

  • 0
  • 0

Тағы, міне, телідім жырды мұңға,
Адам түгіл,маған бұл қала бөтен...
Менің сәби – Сезімім шындығында –
Тек Өмірге еркелей алады екен!

Толық

Қарап көріңіз