Өлең, жыр, ақындар

Күту

  • 05.04.2021
  • 0
  • 0
  • 424
Алматыға келдім дедің,
Қарсы алды ма мың жүрек?
Оқымайтын жырды көп...
Вокзал қандай кең болғанмен
сезіндің де тарлығын,
сыртқа шықсаң ерке қала
төгіп тұр ма жаңбырын?
Қолшатырың бар ма, жоқ па,
маңызды емес ол мүлдем,
Мен де солай жанымдағы
жалынымды сөндіргем!
Күлімдеші,
аспан біздің
Маған қарап бір күлсін,
Шаттандың ба,
шаршадың ба кім білсін,
бара жаттың әлдеқайда асығып,
Күткеніңді жасырып...
Бәрі де бар –
Алматының жаңбыры мен наласы,
Тек мен жоқпын –
Анау бір қыз мен емес пе, қарашы...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тәубе

  • 0
  • 0

Ағаттығыңды кешкенмен,
Кімге Өмір оңай дес берген?
Менен де өтіп барады,
Он сегіз дейтін көш-керуен...

Толық

Наз

  • 0
  • 0

Мен ішіндемін,
Әлеміңнің.
Сен түсінбедің,
Және...күлдің.

Толық

Қырық үш

  • 0
  • 0

Қырық үш жас,
Алдамағын мені енді!
Самайымда сен қатырған ақ қырау,
Жанарымда - шаттық та жоқ,

Толық

Қарап көріңіз