Өлең, жыр, ақындар

Күту

  • 05.04.2021
  • 0
  • 0
  • 377
Алматыға келдім дедің,
Қарсы алды ма мың жүрек?
Оқымайтын жырды көп...
Вокзал қандай кең болғанмен
сезіндің де тарлығын,
сыртқа шықсаң ерке қала
төгіп тұр ма жаңбырын?
Қолшатырың бар ма, жоқ па,
маңызды емес ол мүлдем,
Мен де солай жанымдағы
жалынымды сөндіргем!
Күлімдеші,
аспан біздің
Маған қарап бір күлсін,
Шаттандың ба,
шаршадың ба кім білсін,
бара жаттың әлдеқайда асығып,
Күткеніңді жасырып...
Бәрі де бар –
Алматының жаңбыры мен наласы,
Тек мен жоқпын –
Анау бір қыз мен емес пе, қарашы...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ғұмыр

  • 0
  • 0

Тағы, міне, телідім жырды мұңға,
Адам түгіл,маған бұл қала бөтен...
Менің сәби – Сезімім шындығында –
Тек Өмірге еркелей алады екен!

Толық

Алматы

  • 0
  • 0

Алматы, өзің айтшы жөн бе мұным,
Өлеңнен озып кетсе пенделігім?
Жанымды жауын жуып жылайын бір,
Қосылып аспаныңа мен де бүгін.

Толық

Әже

  • 0
  • 0

Өсиет айтсаң өзіңді тыңдарым анық,
Ұялмай оқып берейін жырларымды алып.
Танымай кейде қалар деп қорқамын, Әже
Жылда бір барып...

Толық

Қарап көріңіз