Өлең, жыр, ақындар

Ғұмыр

  • 05.04.2021
  • 0
  • 0
  • 683
Тағы, міне, телідім жырды мұңға,
Адам түгіл,маған бұл қала бөтен...
Менің сәби – Сезімім шындығында –
Тек Өмірге еркелей алады екен!

Көрінсем де такаппар, өр боп елге,
Балалығы ерімес асқар едім!
Жарақатын жазмышым емдегенде,
Бәрін мүмкін басынан бастар ме едім...

Жо-жоқ, қайта келмес ем, бұл жалғанға,
Бір-ақ ғұмыр жетеді!!!
Шын сүргенге:
Өзіңді ойлап оңаша мұңданғанға,
Өлең жазып, бейуақ күрсінгенге!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмір

  • 0
  • 0

Ойларым жолдас боп алды түндермен кілең,
Тағатсыз іздеп келемін күн-бейнеңді мен.
Кезіге қалсақ, жүрегім нұрланса-дағы,
Көрсетем жұртқа сұрланып үлгерген рең.

Толық

Тәубе

  • 0
  • 0

Ағаттығыңды кешкенмен,
Кімге Өмір оңай дес берген?
Менен де өтіп барады,
Он сегіз дейтін көш-керуен...

Толық

Наз

  • 0
  • 0

Мен ішіндемін,
Әлеміңнің.
Сен түсінбедің,
Және...күлдің.

Толық

Қарап көріңіз