Өлең, жыр, ақындар

Ақынға

  • 12.04.2021
  • 0
  • 0
  • 959
Жаз сынды жамалыңды көрмес бұрын,
Иіле ұсынып қол бермес бұрын,
Қадірмен құрмет тұтар қонағым боп,
Аттады босағамды сөнбес жырын.
Аттады босағамды сөнбес жырың,
Құшақтап көктеменің жұпар гүлін.
Өзім – ән, қонағым – жыр, үйім – думан,
Естимін күмбірлеген күйдің үнін.
Мейманым төрімдегі – сөнбес жырың,
Шертуге шебер екен жүрек қылын.
Табысқан көп жыл кермей құрбымдайын
Айтылды өзге ешкімге сенбес сырым.
Өзіңмен сонан бері сырлас жаным,
Жабықсам, сенің жырың мұңдасқаным
Ортақсың бәз бір шақта қызықтасам,
Торғындай поэзия нұрлы аспанын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Майшам

  • 0
  • 0

Өртеніп жатыр өзегі
Күйдіріп жүзін ыстық жас.
Лапылдап жанып бітуге
Ден қойған сынды, ықылас.

Толық

Алақанымды аядым

  • 0
  • 0

Аузынан еш сөзі түспей есіліп,
Қашан көрсең жүргені оның есіріп.
Үлескенде жастар жақсы әзіл-наз
Осы байғұс қалса керек кешігіп.

Толық

Дейтінің де бар мені толқымалы

  • 0
  • 0

Дейтінің де бар мені толқымалы,
Қалай ғана толқымай ол тынады!
Көкірегімде күй жатыр теңіздейін
Басылмаған өр, асау толқыны әлі

Толық

Қарап көріңіз