Өлең, жыр, ақындар

Су құйдым отқа арша да жанса

  • 15.04.2021
  • 0
  • 0
  • 486
Су құйдым отқа арша да жанса,
Өлеңді жырттым парша да парша.
Өзімді көміп райдан қайттым,
Көңілім одан қалса да қанша.
Жүректі жырттым шаштым да қанын,
Үміттің дарға астым да бәрін.
Айналам түнек – қап-қара болды,
Құрыды көзден жас құрғап әлім.
Дүние-жерді өртеп те барам,
Айналды бір сәт ертекке ғалам.
Маңымды жайлап су қараңғылық,
Ешкім де бірақ селт етпеді оған.
Су құйдым отқа арша да жанса,
Өлеңді жырттым парша да парша.
Өзімді көміп райдан қайттым,
Көңілім одан қалса да қанша.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тұмар ханым

  • 0
  • 1

Нені «айтпайды» Қаратау,
Салып көрсең зердеге.
«Қара шаңырақ» деп атап,
Қадірлеген ел неге?

Толық

Әбу Насыр Әл-Фараби

  • 0
  • 0

Дүниенің тылсымын,
Қара жердің ұршығын,
Ұқтырдың-ау пендеге,
Көк аспан мен Күн сырын.

Толық

Хан апама

  • 0
  • 0

Інің едім жолыңды жөн санаған,
Ренжідің несіне сонша маған.
Айналамда пәлекет көп қой менің
Азуымен етімді боршалаған.

Толық

Қарап көріңіз