Өлең, жыр, ақындар

Көзін алмай көк аспан гүлді өңірден

  • 15.04.2021
  • 0
  • 0
  • 446
Көзін алмай көк аспан гүлді өңірден,
Біздің жаққа түспейтін түн де бірден.
Түндей тылсым жүрегім бұлқынатын,
Ұқсаймын деп ақыры күнге күлген.
Батыс жақтың реңі оюланып,
Бірте-бірте қараңғы қоюланып.
Желең қалсаң далада желбегей жел,
Жеңгедей жел сипайтын бойыңды алып.
Темірланда көбейген келімсектей,
Үргенситін көк төбет еріншектей.
Жалт-жұлт етіп Арыс та демалатын,
Бойын баққан жалаңаш келіншектей.
Суға бір сәт кетердей Аспан құлап,
Секіретін былдырап тастан бұлақ.
Сыбызғысын шегіртке сызылтқанда,
Құрбақалар жататын бастаңғылап.
Кететұғын мұндайда есім шөлдеп,
Табиғатты өлеңге көшірсем деп.
Армандаушы ем сол кезде рахаттан,
Арыс болып, шіркін-ай, көсілсем деп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жазираға

  • 0
  • 0

Түсінемін, жан сырыңды түсінем,
Құтылмайсың Құдіреттің күшінен.
Оңашада көз жасыңды көлдетіп,
Бір жылы сөз күттің ылғи кісіден.

Толық

Айналаға отыра қап өренім

  • 0
  • 0

«Айналаға отыра қап өренім,
Жыр оқыдық түніменен» деп едім.
Мырс етті де былай деді бір досым,
«Қараңғы үйде қалай болды өлеңің?»

Толық

Ештеңені ешкімнен жасырмап едім

  • 0
  • 0

Ештеңені ешкімнен жасырмап едім,
Сойқанын салған немене басымда менің?
Қап-қара бұлт құшақтап көтеріп кетіп,
Қанатын жайып қоныпты жасынға өлеңім.

Толық

Қарап көріңіз