Өлең, жыр, ақындар

Бұл фәнидің түңіліп көжесінен

  • 15.04.2021
  • 0
  • 0
  • 714
Бұл фәнидің түңіліп көжесінен,
Шарап іштім әкеліп көзесімен.
Өлең да мас, мен де мас, би биледік,
Жарық дүние айрылып өз өсінен.
Сырдың суы келмеді сирағымнан,
Басыртқы жеп жырымның құймағынан.
Естен шықты бәрі де, бәрі, бәрі,
Өлтіруге ақынды қимады лаң.
Лапылдадым іштегі шерді төгіп,
Ата-баба әруағы келді көріп.
Жүрегімді үстелге қойып тұрып,
Жан-жағынан аямай пергіледік.
Ой салды ма жасаған лаңы көп,
Бізге қояр жүректің сұрағы жоқ.
Жуып-шайып сол күні бар күнәсін,
Қаны ағып, солқылдап жылады кеп...
Мен фәнидің түңіліп көжесінен,
Алып келдім шарапты көзесімен.
Ет жүрек те мас болды бір кездері
Тайып кеткен жаңылып өз есінен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өзің едің көңілдің шам шырағы да

  • 0
  • 0

Өзің едің көңілдің шам шырағы да,
Өзің едің кірпіктің тамшылары да.
Бұл күндері сен маған жоламай жүрсің,
Жан-жүрегім қайғыдан жаншылады ма?

Толық

Бұл өмірді өтетін құйын дедім

  • 0
  • 0

Бұл өмірді өтетін құйын дедім,
Таусылған жоқ әзірге сыйым –демім.
Қазамын деп әуремін құмнан құдық,
Тарықтырған тағдырым қиын менің.

Толық

Көргенде сені

  • 0
  • 0

Көргенде сені:
Шүрегей сезім дүр етті.
Елең еткізіп жүректі,
Сол сезім кенет көл етті

Толық

Қарап көріңіз