Өлең, жыр, ақындар

Бұл фәнидің түңіліп көжесінен

  • 15.04.2021
  • 0
  • 0
  • 672
Бұл фәнидің түңіліп көжесінен,
Шарап іштім әкеліп көзесімен.
Өлең да мас, мен де мас, би биледік,
Жарық дүние айрылып өз өсінен.
Сырдың суы келмеді сирағымнан,
Басыртқы жеп жырымның құймағынан.
Естен шықты бәрі де, бәрі, бәрі,
Өлтіруге ақынды қимады лаң.
Лапылдадым іштегі шерді төгіп,
Ата-баба әруағы келді көріп.
Жүрегімді үстелге қойып тұрып,
Жан-жағынан аямай пергіледік.
Ой салды ма жасаған лаңы көп,
Бізге қояр жүректің сұрағы жоқ.
Жуып-шайып сол күні бар күнәсін,
Қаны ағып, солқылдап жылады кеп...
Мен фәнидің түңіліп көжесінен,
Алып келдім шарапты көзесімен.
Ет жүрек те мас болды бір кездері
Тайып кеткен жаңылып өз есінен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Менің жайым мәлім болды

  • 0
  • 0

Менің жайым мәлім болды,
Сенің қалтаң қалың болды.
Қорғайтыным арым болды,
Ал тергеуші залым болды.

Толық

Өмірімді менің де созыпты мұң

  • 0
  • 0

Өмірімді менің де созыпты мұң,
Әлденеден, білмеймін, көзікті ырым,
Желге беріп бетімді желпінейін,
Бара жатыр бекерге тозып түрім.

Толық

Жүрегімнің таба алмай белгілі емін

  • 0
  • 0

Жүрегімнің таба алмай белгілі емін,
Өзімді-өзім соншама сендіремін.
Суретіңді тұсыма іліп қойып,
Түсініксіз үмітпен телміремін.

Толық

Қарап көріңіз