Өлең, жыр, ақындар

Мейірім

  • 23.04.2021
  • 0
  • 0
  • 2380
Аяулы ұстазым Қайша Есімқызына

Жайраңдап өткен өзіңмен, Жадымда сәби шақтарым.
Жылылық тауып көзіңнен, Жауқазын жырлар жаттадым.
Әуенің – әлди, сөзің – бал, Жан едің жайсаң жаны ізгі.
Мейрімге толы кезің бар, Мамырдың айы тәрізді.
Құшағың қандай кең еді, Көңілің неткен мөп-мөлдір.
Жаныңның жасыл желегі, Жамырап бізді өпкен бұл.
Сағыныш лаулар кеудемде, Қоңырау сазын тыңдасам.
Шығатын талай серуенге, Қараймын сонау қырға сан.
Жұлқынар кеуде – кермеден, Құлыншақ көңіл сені іздей.
Жоғыңа әсте сенбеген, Тулайды жүрек теңіздей.
Түндігін таңның ашам да, Жылдарға қолды бұлғаймын.
Ақылшым едің қашанда, Анамдай сүйіп тыңдаймын.
Түлетіп талай ұл-қызды, Көтерттің арман желкенін.
Ескерткіш қылып бұл жырды, Толғайды сол бір «тентегің».



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Боран

  • 0
  • 0

Боран деген бұл да бір бала емес пе,
Сол баланың қылығын салады еске.
Мұңаю да, уайым да ойында жоқ,
Ойын қуған ертеден қара кешке.

Толық

Аға бейнесі

  • 0
  • 0

Асықтырса асыл арман, алыс қыр,
– Асуың боп аса қиын жарыс тұр,
Нар талабың болмаса, лапылдаған намыс тұл,
Өр бейнемді өнеге тұт, – дейтұғын

Толық

Қарағанды кеніштері

  • 0
  • 0

Құландар жортқан құба жон едің кешегі,
Маңдайының соры бес елі.
Сүйікті ұлдарың сен дескен,
Сүйекке түскен таңба деп,

Толық

Қарап көріңіз