Өлең, жыр, ақындар

Мейірім

  • 23.04.2021
  • 0
  • 0
  • 2144
Аяулы ұстазым Қайша Есімқызына

Жайраңдап өткен өзіңмен, Жадымда сәби шақтарым.
Жылылық тауып көзіңнен, Жауқазын жырлар жаттадым.
Әуенің – әлди, сөзің – бал, Жан едің жайсаң жаны ізгі.
Мейрімге толы кезің бар, Мамырдың айы тәрізді.
Құшағың қандай кең еді, Көңілің неткен мөп-мөлдір.
Жаныңның жасыл желегі, Жамырап бізді өпкен бұл.
Сағыныш лаулар кеудемде, Қоңырау сазын тыңдасам.
Шығатын талай серуенге, Қараймын сонау қырға сан.
Жұлқынар кеуде – кермеден, Құлыншақ көңіл сені іздей.
Жоғыңа әсте сенбеген, Тулайды жүрек теңіздей.
Түндігін таңның ашам да, Жылдарға қолды бұлғаймын.
Ақылшым едің қашанда, Анамдай сүйіп тыңдаймын.
Түлетіп талай ұл-қызды, Көтерттің арман желкенін.
Ескерткіш қылып бұл жырды, Толғайды сол бір «тентегің».



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жанартау

  • 0
  • 0

Жанартаулар, сен бір құт жер үсті үшін,
«Теріс» кісім, о мейлі, теріс түсін!
Везувийдей айтарым кесірлі емес,
Жанартаулар – керемет кенішті шың.

Толық

Жылқышы

  • 0
  • 0

Теңейтін әз кеудеңе асыл қайда-ау,
Төріңе жимасаң да жасау, мүлік.
Отауың – кең жазира, жасыл жайлау,
Ерке өстің сол далада асау мініп.

Толық

Оқжетпес бейнесі

  • 0
  • 0

Құлпырған бояуымен көктеменің,
Бұлқынған «Айнакөлдей» өр кемерің;
Сияқты сұлулықтың баламасы,
Оқжетпес, сен не деген көркем едің?!

Толық

Қарап көріңіз