Өлең, жыр, ақындар

Дүңкілдеген дойырындай дүлейдің

  • 28.05.2021
  • 0
  • 0
  • 426
Дүңкілдеген дойырындай дүлейдің,
көкіректі кеткен алып үрейлі үн,
тайғанадық,
жанарымды жас қарып,
қайда барып табанымды тіреймін?!
Жаннан күдер үзгені ме сананың
жанарымды жоғарыға қададым.
Жел қай жаққа жіберері белгісіз,
қайда барып тірелері табаным...
Үрей..,
дүлей...
аты да жоқ,
жөні де,
жігерімді жеп барады кеміре,
әзірейіл жетпекші ме шынымен,
құрдымға алып кетпекші ме мені де?
Көкіректе аты-жөні жоқ үрей,
күндіз-түні қойды-ау тегі кемімей,
арымды да,
қанымды да азайтып,
жанымды да жеп барады жегідей!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жұбату

  • 0
  • 0

Бәтір-ау, түсіп кеткен еңсең неге,
қиналып, қыстықпа да кемсендеме,
жерден де, елден де әлі жерсің таяқ,
қайысып, майысар да семсер дене.

Толық

Құдай-ау, төбемнен тағы ұрдың

  • 0
  • 0

Құдай-ау, төбемнен тағы ұрдың,
аңырдым,
есімнен жаңылдым,
сағымның сынғаны осы ма,

Толық

Баласымын қазақтың

  • 0
  • 0

Баласымын қазақтың
Руға да бөлме мені, жүзге де,
Жершілдердің арасынан іздеме, –
Сәкен Иманасов

Толық

Қарап көріңіз